Krescencjusz z Jesi
| Biskup | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | 1263 |
| Generał franciszkanów | |
| Okres sprawowania | 1244–1247 |
| Biskup Jesi | |
| Okres sprawowania | 1252–1263 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Sakra biskupia | 1252 |
Krescencjusz Tebaldi z Jesi, także Krescenty (zm. 1263 w Jesi) − włoski franciszkanin, generał zakonu w latach 1244–1247, biskup.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Przed wstąpieniem do Zakonu Braci Mniejszych studiował medycynę i prawo. Gdy został ministrem prowincjalnym w Marchii Ankońskiej przedsięwziął środki przeciwko spirytuałom, frakcji wewnątrz zakonu, która pragnęła wiernego zachowywania reguły św. Franciszka z Asyżu, co do słowa.
Ministrem generalnym został wybrany podczas kapituły generalnej w Genui w Zielona Święta w 1244. Nakazał zebranie świadectw o życiu Biedaczyny, które potem zostały użyte przez Tomasza z Celano przy pracy nad Vita secunda[1]. Za jego generalatu papież Innocenty IV wydał bullę Ordinem vestrum 14 listopada 1245, przypisującą Kościołowi własność wszystkiego, czym posługiwali się bracia mniejsi[2].
Z powodu podeszłego wieku nie przeprowadzał wizytacji prowincji. Przedsięwzięta przez niego droga pośrednia, jeśli chodzi o rozumienie ubóstwa, nie znalazła akceptacji w żadnej z frakcji zakonu. Ostatecznie stracił też poparcie Innocentego IV. Został zdjęty z urzędu w 1247 podczas kapituły generalnej w Lyonie[3].
Przed śmiercią był biskupem swego rodzinnego Jesi[2]. Wiadomości o Krescencjuszu z Jesi znajdują się m.in. w Kronice br. Salimbene de Adam da Parma[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Memoriale in desiderio animae de gestis et verbis sanctissimi patris nostri Francisci. Por. Noel Muscat OFM: The Trilogy of Thomas of Celano. Franciscan Cyberspot, 2001-12-31. [dostęp 2011-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-03-23)]. (ang.).
- ↑ a b Edith Pásztor: Krescenty z Jesi. W: Raoul Manselli: Pierwsze stulecie historii franciszkanów. Kraków: Bratni Zew, 2006, s. 115-117. ISBN 83-7485-007-8.
- ↑ Lázaro Iriarte, Józef Salezy Kafel: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, s. 59. ISBN 83-910410-0-X.
- ↑ Crescentius Grizi. users.bart.nl. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).