Kraczewice Prywatne

Kraczewice Prywatne
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

opolski

Gmina

Poniatowa

Liczba ludności (2021)

670[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-320[4]

Tablice rejestracyjne

LOP

SIMC

0389535[5]

Położenie na mapie gminy Poniatowa
Mapa konturowa gminy Poniatowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kraczewice Prywatne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kraczewice Prywatne”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kraczewice Prywatne”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kraczewice Prywatne”
Ziemia51°12′05″N 22°06′02″E/51,201389 22,100556[1]

Kraczewice Prywatnewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Poniatowa[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Poniatowa[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 732 mieszkańców[8].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Kraczewice leżą w zachodniej części Wyżyny Lubelskiej, w odległości 37 km od centrum Lublina (ok. 26 km od jego granic) i 2 km od centrum Poniatowej (0,8 km od granic miasta). Przebiega tu granica dwóch regionów geograficzno-krajobrazowych: Równiny Bełżyckiej i Kotliny Chodelskiej. Przez wieś płynie struga Kraczewianka – lewy główny dopływ Poniatówki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotna nazwa wsi brzmiała Pankracowice – pierwsza pisana wzmianka o niej pochodzi z 1416 roku, kiedy to właścicielem był Dobko (Dobiesław) z Pankracowic. Był on podsędkiem lubelskim, zmarł w 1429 r. Kolejni przedstawiciele rodu również posiadali urzędy sądowe: w latach 1477–1478 Dobiesław (może syn Dobiesława zmarłego w 1429?) był sędzią wojewody lubelskiego, a następnie komornikiem ziemskim (1479-1503).

W 1480 r. Jan Długosz wymienił Kraczewice w swojej kronice. Była to rozwinięta gospodarczo wieś. W 1448 roku została lokowana na prawie niemieckim, miała stawy i młyny. Kolejnymi właścicielami wsi byli Rawitowie, Wronowscy z Wronowa herbu Topór, Grabiankowie, Mysłowscy i inni.

Dzwonnica

W XIX w. wieś pisana już Kraczewice przeszła na własność rodziny przemysłowców z Lublina, Gerliczów. Gerliczowie wybudowali tu pałac, siedzibę rodu, istniejący do dziś[9].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[10] na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, dzwonnica i cmentarz kościelny, nr rej.: A/710 z 21.04.1976,
  • zespół pałacowy z 1913 r., nr rej.: A/705 z 23.01.1976: pałac i park.


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 61073
  2. Wieś Kraczewice Prywatne w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-05-11], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-05-11].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 528 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-01-22].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Jednostki pomocnicze gminy Poniatowa. Urząd Gminy Poniatowa. [dostęp 2016-08-25].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  9. Sołectwa - Kraczewice Prywatne. Urząd Miejski w Poniatowej. [dostęp 2015-12-30].
  10. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 85 [dostęp 2017-01-22].