Królowy Grzbiet
Królowy Grzbiet – bardzo niski grzbiet w polskich Tatrach Zachodnich, ciągnący się od południowo-wschodniego skraju Królowej Równi w północno-wschodnim kierunku[1]. Nazwa pochodzi od Hali Królowej, dawniej znajdującej się po jego północnej stronie. Grzbiet ma wysokość ok. 1250–1540 m n.p.m., długość ponad 2 km i jest całkowicie porośnięty lasem (tylko najwyższe partie porasta kosodrzewina)[2]. Jest wielką moreną boczną lodowca, który w epoce lodowcowej wypełniał Dolinę Suchej Wody Gąsienicowej. Przewalił się on na stronę Doliny Olczyskiej, pozostawiając na jej wapiennym podłożu przywleczone z góry granitowe głazy. Obserwować je można na Królowej Równi, w sąsiedztwie Królowego Grzbietu, a nawet na Olczyskiej Polanie[3].
Grzbiet ma niewielką wysokość względną nad otaczającym terenem, ma jednak duże znaczenie topograficzne. Stanowi orograficznie lewe obramowanie Doliny Suchej Wody. Zwornikiem dla niego jest wypukłość odchodząca od południowo-wschodnich stoków Kopy Magury. Może więc być uważany za przedłużenie północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu. Umownym jego zakończeniem jest Mała Szatra. W północnym kierunku odchodzą od niego trzy boczne grzbiety (właściwie tylko wypukłości). Są to:
- Suchy Wierch wcinający się w Dolinę Olczyską
- wypukłość odgałęziająca się od Wielkiej Szatry, która następnie poprzez Przysłop Olczyski przechodzi w grzbiet Wielkiego i Małego Kopieńca. Tworzy on wschodnie obramowanie dla Doliny Olczyskiej.
- wypukłość tworząca wschodnie ograniczenie Dolinki Chłabowskiej. Odgałęzia się kilkadziesiąt metrów na północny wschód od Wielkiej Szatry[3][2].
Królowy Grzbiet jest bardzo równy. Wyróżniono w nim kilka punktów, nie są to jednak ani szczyty ani nawet kopki czy czuby, a tylko orientacyjne punkty, które dawniej miały jakieś znaczenie gospodarcze, były także dobrym miejscem do ustawienia przyrządów geodezyjnych przez kartografów[3]. Są to: Herbik (1465 m), Wielka Szatra (1377 m) i Mała Szatra (1293 m). Obecnie mają znaczenie orientacyjne i topograficzne. Herbik ma znaczenie dla narciarzy, gdyż nartostrada z Hali Gąsienicowej zakręca na nim i opuszcza Królowy Grzbiet, Wielka Szatra jest miejscem zwornikowym, a Mała Szatra jest umownym zakończeniem Królowego Grzbietu. Przez lesisty Królowy Grzbiet prowadzą drogi leśne[4].
Nartostrady[edytuj | edytuj kod]
– jednokierunkowa z Kasprowego Wierchu, przez Kocioł Kasprowy, Królowy Grzbiet, Skupniów Upłaz i Nosalową Przełęcz do Kuźnic[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-08-23].
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-05-06].