Kozia Hala
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Wysokość | 700–770 m n.p.m. |
| Pasmo | |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°23′12,343″N 16°21′37,901″E/50,386762 16,360528 | |
Kozia Hala (od 700 do 770 m n.p.m.) – polana w Sudetach Środkowych w Górach Orlickich[1].
Historia i położenie[edytuj | edytuj kod]
Obszerna górska łąka położona na południe od przełęczy Polskie Wrota przy drodze wojewódzkiej nr 389 (Droga Orlicka), obecnie stanowi część Dusznik-Zdroju[1]. Hala największą popularność zyskała na początkach XIX wieku dzięki kozodojom – były to zabudowania gospodarstw mlecznych (mleczarnie), w których trzymano krowy, kozy i owce dla produkcji przetworów mlecznych, wykorzystywanych w celach leczniczych przez uzdrowisko w Dusznikach[1]. Od 1800 roku w uzdrowisku dusznickim wprowadzono kurację mleczną i żętycową, która w niedługim czasie stała się specjalnością Dusznik. Kuracjuszom podawano mineralną wodę zdrojową z dodatkiem przetworów mlecznych[1].
Po zaprzestaniu mlecznej kuracji w jednym z obiektów kozodojów na Koziej Hali urządzono popularną gospodę[1]. Po wojnie budynek gospody przeznaczono na schronisko turystyczne[1]. Było to jedno z pierwszych schronisk w Sudetach[1]. Obecnie w miejscu tym mieści się ośrodek wczasowy (D.W. „Korund”)[1].
Pod koniec XVIII wieku w rejonie hali wydobywano rudy kobaltu, był tu również wapiennik do wypalania wapna oraz kamieniołom wapienia (wyrobisko znajduje się po zachodniej stronie Drogi Orlickiej, na wysokości ośrodka „Jodła”)[1]. W kamieniołomie odkryto jaskinię krasową z bogatą szatą naciekową, która jednak została zniszczona w trakcie dalszej eksploatacji kamieniołomu. Na początku XIX wieku prowadzono tu roboty poszukiwawcze rudy żelaza.
Hala stanowi atrakcją turystyczną i popularne miejsce spacerów kuracjuszy z Dusznik-Zdroju[1]. Przy Drodze Orlickiej, powyżej Koziej Hali jest możliwość przejścia do Czech (Olešnice v Orlických horách).
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez Kozią Halę przechodzą szlaki turystyczne[2]:
– Główny Szlak Sudecki im. M. Orłowicza (fragment z Dusznik-Zdroju do Zieleńca),
– z Zielonych Ludowych do Olešnic v Orlických horách,
– z Jawornicy do Olešnic v Orlických horách.- liczne ścieżki odchodzące od drogi krajowej nr 8, która przechodzi przez Duszniki-Zdrój[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 118–120. ISBN 83-7005-340-8.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-03-21].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.
- M. Gałowski; Przewodnik turystyczny: Góry Bystrzyckie i Orlickie; Ofic. Wydawnicza „Brama”; Kłodzko 2007, ISBN 978-83-60549-04-9.
- S. Namysł; mapa turystyczna; Góry Bystrzyckie i Orlickie; skala 1:40 000; Wyd. „Plan”; Wrocław 2004, ISBN 8388049705.