Korzeńsko

Korzeńsko
wieś
Ilustracja
Kościół poewangelicki
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

trzebnicki

Gmina

Żmigród

Liczba ludności (2011-03)

916[2]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

55-140[3]

Tablice rejestracyjne

DTR

SIMC

0884217

Położenie na mapie gminy Żmigród
Mapa konturowa gminy Żmigród, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Korzeńsko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Korzeńsko”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Korzeńsko”
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego
Mapa konturowa powiatu trzebnickiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Korzeńsko”
Ziemia51°32′37″N 16°52′06″E/51,543611 16,868333[1]

Korzeńskowieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Żmigród.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Fragment zabudowy wsi

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Korzeńsko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Wieś wzmiankowana pierwszy raz w roku 1315. Położona nad rzeką Orlą. W roku 2011 zamieszkało tu 916 osób[2]. Jest największą miejscowością gminy Żmigród. Jest siedzibą parafii pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Według Heinricha Adamy'ego nazwa miejscowości pochodzi od polskiej nazwy korzenia[4]. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia on jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Korszensko podając jej znaczenie Wurzeldorf czyli po polsku wieś wśród korzeni[4].

W kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Korensko[5][6].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:

  • kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego
Z roku 1725, barokowy. Wewnątrz na północnej ścianie nawy gotycki tryptyk z ok. 1500 z Pokłonem Trzech Króli. Ołtarz główny, ołtarze boczne, ambona i chrzcielnica z ok. 1720. Cenne rzeźby św. Stefana, św. Jadwigi, św. Karola Boromeusza[8].
  • cmentarz ewangelicki z połowy XIX w.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 58737
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 516 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 40, OCLC 456751858 (niem.).
  5. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis. dokumentyslaska.pl. [dostęp 2012-10-24].
  6. H. Markgraf, J. W. Schulte, Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau 1889.
  7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 179. [dostęp 2012-10-19].
  8. Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 440.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]