Korytnica (powiat jędrzejowski)
| wieś | |
 Kościół św. Floriana | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) | 725[2] |
| Strefa numeracyjna | 41 |
| Kod pocztowy | 28-305[3] |
| Tablice rejestracyjne | TJE |
| SIMC | 0270337[4] |
Położenie na mapie gminy Sobków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego  | |
 50°39′29″N 20°30′46″E/50,658056 20,512778[1] | |
Korytnica – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Sobków[4][6].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Korytnica, po jej zniesieniu w gromadzie Chomentów. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Nazwa miejscowości, zapisana jako Choritnica, Corithnicza, może mieć związek z korytami rzek: Nidy i Czarnej Nidy. Pierwszą o niej wzmiankę źródłową posiadamy z roku 1224, kiedy to książę sandomierski Leszek Biały nadał w Korytnicy przywilej dla klasztoru jędrzejowskiego podczas zjazdu rycerskiego.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0270343 | Piekło | część wsi |
| 0270350 | Przypuśnica | część wsi |
| 0270366 | Pusta | część wsi |
| 0270372 | Zagórze | kolonia |
Historia[edytuj | edytuj kod]
W połowie XV w. dziedzicami Korytnicy byli: Piotr Balicki i Jan Rokosz herbu Półkozic, Długosz L.B. (t.II, s.393).) Kościół parafialny, założony w 1413 przez Floriana dziedzica Korytnicy, przez 20 lat był w ręku różnowierców (aryanów?), w 1596 r. był na nowo konsekrowany. Obecnie istniejący murowany, zbudowano w 1645 roku, fundator kościoła nieznany[7].
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 roku było tu 93 domów, 541 mieszkańców[7].
Dobra Korytnica składały się z folwarków; Korytnica, Janów, Racławice, Niziny oraz wsi Korytnica. Rozległość dominialna wynosiła mórg 2244. Budynków murowanych było 18, drewnianych 1. Stosowano płodozmian dziwięciopolowy, był młyn wodny, 4 stawy, pokłady torfu i kamienia wapiennego w okolicy. Wieś Korytnica liczyła osad 95, z gruntem mórg 677.[7]
Według spisu powszechnego z roku 1921, Korytnica liczyła 1126 mieszkańców i 232 budynki[8].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół parafialny pw. św. Floriana z lat 1645–1656, przebudowany w XVIII w., wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.151/1-2 z 14.01.1957 i z 11.02.1967)[9].
- Dzwonnica z 1837 r. (nr rej.: A.151/1-2 z 16.01.1985)[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 58624
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6-7 [dostęp 2022-03-02]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 508 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Sobków. Urząd Gminy Sobków. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b c Korytnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 429.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. Województwo kieleckie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2015-03-28].
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 11 [dostęp 2015-10-20].
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie | |
| Integralne części wsi |
|
