Kopalina towarzysząca
Kopalina towarzysząca – kopalina współwystępująca w granicach lub bliskim sąsiedztwie złoża kopaliny głównej, która może być eksploatowana równolegle z kopaliną główną, a nie kwalifikuje się do samodzielnej eksploatacji[1]. Podobnie pojęcie to zdefiniował prof. A. Agopszowicz wskazując, że kopaliną towarzyszącą jest kopalina, która występuje w złożu kopaliny głównej lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie w taki sposób, że oddzielne ich wydobywanie jest niemożliwe lub gospodarczo nieuzasadnione[2]. Analogiczną definicję podał prof. S. Piechota, który przez kopalinę towarzyszącą rozumie taką kopalinę, która współwystępuje w bezpośrednim sąsiedztwie i nie może być oddzielnie wydobywana[3].
Pojęcie to nie zostało zdefiniowane normatywnie[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W. Glapa, J.I. Korzeniowski: Mały leksykon górnictwa odkrywkowego. Wrocław: Wydawnictwa i Szkolenia Górnicze Burnat&Korzeniowski, 2005, s. 44.
- ↑ Antoni Agopszowicz: Zarys systemu prawnego górnictwa. Katowice: 1991, s. 49.
- ↑ Stanisław Piechota: Technika podziemnej eksploatacji złóż i likwidacji kopalń. Kraków: Wydawnictwa AGH, 2008, s. 16.
- ↑ Hubert Schwarz: Prawo geologiczne i górnicze. Komentarz. Tom I. Wrocław: 2012, s. 89.