Sopot Festival 1965

V Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1965
Informacje ogólne
Finał

5 sierpnia 1965

Miejsce

Opera Leśna

Zwycięska piosenka

 Kanada
Mon pays

Liczba wejść

28

Goście specjalni

brak

Prowadzący

Irena Dziedzic, Lucjan Kydryński

Dyrygent

Stefan Rachoń, Andrzej Kurylewicz

Informacje dodatkowe
Reżyser

Jerzy Gruza

Organizator

Pagart

Debiut

 Liechtenstein
 Algieria
 Luksemburg

Powrót

 Szwecja
 Dania
 Francja
 Węgry
 Grecja

Rezygnacja

 Dominikana
 Rumunia
 Jugosławia

Głosowanie
1-8, 10, 12
◄1964 1966►

Sopot Festival 1965 – 5. edycja festiwalu muzycznego odbywającego się w sopockiej Operze Leśnej. Festiwal został zorganizowany 5-8 sierpnia 1965 roku[1] przez Polską Agencję Artystyczną PAGART oraz Polskie Radio w Operze Leśnej w Sopocie[2]. Konkurs, który prowadzili Irena Dziedzic i Lucjan Kydryński, wygrała reprezentantka Kanady Monique Leyrac.

Przebieg konkursu[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak festiwal w poprzednim roku, wszystkie trzy koncerty w 1965 roku zostały zorganizowane w Operze Leśnej w Sopocie. Pierwszego dnia, tj. 12 sierpnia, rozegrano finał międzynarodowy; dzień później odbył się finał polski, a ostatniego dnia – koncert Piosenka nie zna granic. Cały festiwal został poprzedzony polskimi eliminacjami, które zorganizowano 6 sierpnia. Podczas wszystkich czterech koncertów zagrały dwie orkiestry Polskiego Radia: Symfoniczna pod dyrekcją Stefana Rachonia oraz Jazzowa pod dyrekcją Andrzeja Kurylewicza, w trakcie widowiska zaprezentował się także zespół Czerwono-Czarni[2].

Sędziowie przyznali nagrody w dwóch kategoriach Nagroda za dzieło (w dniu międzynarodowym) i Nagroda za interpretację (w dniu polskim)[3][4]. Zwyciężczyni Monique Leyrac za wykonanie utworu „Mon pays” otrzymała łącznie 226 punktów.

Finał polski[edytuj | edytuj kod]

Finał polski odbył się 6 sierpnia 1965 roku, wystąpili w nim wówczas reprezentanci dwudziestu ośmiu krajów[5]. Wyróżnienie zdobyli zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategorii Nagroda za interpretację[3]. Pierwszą nagrodę odebrała reprezentantka Kanady Monique Leyrac za wykonanie utworu „Powracająca melodyjka” autorstwa Henryka Klejne'a i Andrzeja Bianusza[3].

Kraj Język Wykonawca Tytuł Miejsce Punkty
1  Włochy polski Serena D'Alba Tańczące Eurydyki
2  Węgry polski Kyri Ambrus „Twardy orzech”
3  Izrael polski Lucie Arnon Znad białych wydm”
4  Austria polski Wolf Aurich „Powracająca melodyjka”
5  Algieria polski Mahieddine Bentir „Dziś jest kto inny”
6  Holandia polski Conny Van Den Bos „Taksówką na dworzec”
7  Szwajcaria polski Gil Carman „ Czy wiesz co to jest”
8  Meksyk polski Irma Carlon „Raz jedyny raz”
9  Liechtenstein polski Ina Caronne „Był taki ktoś”
10  ZSRR polski Edward Chil „Raz jedyny raz” 2 20
11  Luksemburg polski Jacques Debronckart „Nim wstanie dzień”
12  Monako polski Odile Ezdra „Czy wiesz co to jest”
13  Polska polski Anna German „Zakwitnę różą”
14  Czechosłowacja polski Hana Hegerová „Okularnicy”
15  Francja polski Joel Holmes „Jesienny Pan”
16  RFN polski Sven Jenssen „Dzisiaj, jutro, zawsze”
17  Kuba polski Ana Julia „Mamo wychodzę za mąż”
18  Grecja polski Niki Kamba „Eurydyki tańczące” 3 16
19  Bułgaria polski Georgi Kordov „Elegia jesienna”
20  Dania polski Maggie Land „Nikt mnie nie czeka”
21  Belgia polski Jo Leemans „Wędrowny cyrk”
22  Kanada polski Monique Leyrac Powracająca melodyjka 1 24
23  Szwecja polski Per Lindquist „Dziś jest kto inny” 5 12
24  Finlandia polski Lasse Martenson „Zaklęcia”
25  Wielka Brytania polski Patsy Ann Noble „Najlepszy dzień” 4 14
26  NRD polski Gertrud Rahner „Raz jedyny raz”
27  Norwegia polski Kirsti Sparboe „Dzień dobry
28  Stany Zjednoczone polski Jean Turner „Deszczowa zawieja 5 12

Finał (dzień międzynarodowy)[edytuj | edytuj kod]

Kraj Język Wykonawca Tytuł Miejsce Punkty
01  Włochy włoski Serena D'Alba Ascoltami 15 13
02  Węgry węgierski Kyri Ambrus Hiszeh ha akarom 14 15
03  Izrael hebrajski Lucie Arnon Aviv 9 23
04  Austria niemiecki Wolf Aurich Festival der herzen 7 26
05  Algieria francuski Mahieddine Bentir Je chante sous la lune 15 13
06  Holandia niderlandzki Conny Van Den Bos Speel toch open kaart 13 15
07  Szwajcaria francuski Gil Caraman Marion, Marianne 4 35
08  Meksyk hiszpański Irma Carlon Paradoja 5 33
09  Liechtenstein niemiecki Ina Caronne Ich fuhl den Tag 15 13
10  ZSRR rosyjski Eduard Chil Ja szagaju po Moskwie 4 35
11  Luksemburg francuski Jacques Debronckart Adelaide 11 20
13  Monako francuski Odile Ezdra Noel a Varsovie 12 18
14  Czechosłowacja czeski Hana Hegerová Dorian obraz 10 22
15  Francja francuski Joel Holmes L'amour 14 16
16  RFN angielski Sven Jenssen Fremde Lady 7 26
17  Kuba hiszpański Ana Julia Otro Amancer 16 0
18  Grecja grecki Niki Kamba Kathe limani kai kaymos 2 186
19  Bułgaria francuski Georgi Kordov Les bouleaux et la jeune fille 11 20
20  Dania duński Maggie Land Jeg sir ikke 4 35
21  Belgia francuski Jo Leemans Zoe 15 13
22  Kanada francuski Monique Leyrac Mon pays 1 226
23  Szwecja szwedzki Per Lindquist Leva 3 143
24  Finlandia fiński Lasse Martenson Iltaisin 6 30
25  Wielka Brytania angielski Patsy Ann Noble When You're in Love 3 143
25  Polska polski Łucja Prus Nic dwa razy się nie zdarza 18 24
26  NRD niemiecki Gertrud Rahner Mohnbluten im sommerwind 6 30
27  Norwegia norweski Kirsti Sparboe La meg vaere ung 6 30
28  Stany Zjednoczone angielski Jean Turner God Bless the Child 5 33

Jury[edytuj | edytuj kod]

Tabela wyników[edytuj | edytuj kod]

Głosy w finale
PUNKTY Szwajcaria Polska Finlandia Holandia Wielka Brytania Norwegia Dania Bułgaria Czechosłowacja Kanada Francja Szwecja Izrael Luksemburg Meksyk Monako Węgry Austria Grecja
Uczestnicy konkursu  Włochy 13 4 4 5 2
 Węgry 15 2 2 12
 Izrael 23 2 1 2 12 2 1 1
 Austria 26 2 4 12 4
 Algieria 13 3 3
 Holandia 15 12 3
 Szwajcaria 35 12 6 6 2 6 2 1 3 3
 Meksyk 33 3 12 3
 Liechtenstein 13 1 1 3 2 2
 ZSRR 35 3 5 5 5 5 5 5 5 5 5 12 5 5 5 5 5 5 5 5
 Luksemburg 20 1 3 12
 Monako 18 1 1 12
 Czechosłowacja 22 1 12 2
 Francja 16 3 12 3
 RFN 26 3 1 3 12 2 2 3 1
 Kuba 0
 Grecja 186 8 8 8 8 10 8 8 8 8 8 10 8 10 8 8 8 8 8 8 8 12 8
 Bułgaria 20 12 3
 Dania 35 2 2 2 2 12
 Belgia 13 2 1
 Kanada 226 10 10 10 10 12 10 10 10 10 10 12 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10
 Szwecja 143 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6
 Finlandia 30 1 12
 Wielka Brytania 143 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7
 Polska 24 12 2 1 1 3
 NRD 30 3 3 1 2 12
 Norwegia 30 12 2
 Stany Zjednoczone 33 4 4 4 4 4 4 6 4 4 4 4 4 5 4 4 4 4 4 4
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występowania.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sopot Festival '65. operalesna.sopot.pl. [dostęp 2015-02-21].
  2. a b Sopot Festival 1965. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).
  3. a b c Nagrody Sopot Festival '65. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).
  4. Jury Sopot Festival '65. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).
  5. Uczestnicy Sopot Festival '65. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).