Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci 2013
 Prowadzący konkursu Złata Ogniewicz i Timur Mirosznyczenko podczas drugiej próby generalnej, wraz z kopertami na których widoczne jest logo konkursu. | |||||
| Informacje ogólne | |||||
| Finał | 30 listopada 2013 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce | |||||
| Nadawca | |||||
| Prowadzący | |||||
| Informacje dodatkowe | |||||
| Reżyser | Sven Stojanovic | ||||
| Producent wykonawczy | Wiktoria Romanowa | ||||
| Kierownik wykonawczy | Władisław Jakowlew | ||||
| Uczestnicy | |||||
| Debiut | |||||
| Powrót | |||||
| Rezygnacja | |||||
| Łącznie | 12 reprezentacji | ||||
| |||||
| Głosowanie | |||||
| Zwycięzca | |||||
| Reprezentant | |||||
| Piosenka | „The Start” | ||||
| Muzyka | Gaia Cauchi, Elton Zarb, Gillian Attard | ||||
| Tekst | Gaia Cauchi, Matt Muxu | ||||
| Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci | |||||
| |||||
11. Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci odbył się 30 listopada 2013[1] roku w Narodowym Pałacu Sztuki „Ukraina” w Kijowie[2][3]. Był to drugi konkurs zorganizowany w stolicy Ukrainy, po Eurowizji dla Dzieci w 2009 roku[4]. Gospodarzem wydarzenia był ukraiński nadawca telewizyjny, Narodowa Telekompania Ukrainy (NTU)[3].
Konkurs prowadzili Timur Mirosznyczenko i Złata Ogniewicz, a zwycięzcą została reprezentantka Malty – 11-letnia wówczas Gaia Cauchi z utworem „The Start” za który zdobyła łącznie 130 punktów. Muzykę skomponowała Gaia przy współudziale Eltona Zarba i Gilliana Attarda, a tekst do zwycięskiej piosenki napisała zwyciężczyni wraz z Mattem Muxu.
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Chociaż poprzednią edycję festiwalu wygrała reprezentantka Ukrainy – Anastasia Petrik z utworem „Nebo”, wygrana nie dała automatycznej organizacji temu państwu (w przeciwieństwie do Konkursu Piosenki Eurowizji)[4]. Kraj ten musiał ubiegać się o możliwość organizacji imprezy[4]. O miano gospodarza walczyły m.in. Azerbejdżan i Belgia[5]. Ostatecznie jednak 9 lutego ogłoszono, że to właśnie aplikacja Kijowa i ukraińskiej telewizji została wybrana przez Europejską Unię Nadawców[4].
12 lutego 2013 roku poprzez oficjalną stronę konkursu poinformowano, że konkurs odbędzie się 30 listopada[1], a 17 kwietnia ujawniono miejsce organizacji – Narodowy Pałac Sztuki „Ukraina” w Kijowie. Tym samym był to pierwszy w historii przypadek dwukrotnej organizacji konkursu w tym samym mieście – wcześniej jedynie Holandia gościła dwukrotnie konkurs, jednak w różnych miastach.
Przebieg konkursu[edytuj | edytuj kod]
Projekt logo i sloganu[edytuj | edytuj kod]
9 października telewizja ukraińska zaprezentowała oficjalne logo konkursu. Logo przedstawia wielobarwny puzel, jednocześnie przypominający kształtem postać. Władisław Jakowlew, kierownik wykonawczy z ramienia Europejskiej Unii Nadawców, uzasadnił wybór logo, mówiąc: „Jest to doskonały symbol ukazujący wszystkie elementy tego wydarzenia - dzieci oraz ich talenty. Razem”. Motywem przewodnim konkursu zostało hasło „Be Creative”.
Kraje uczestniczące[edytuj | edytuj kod]
Udział w 11. Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci potwierdziło dwunastu europejskich nadawców publicznych. Do stawki konkursowej powrócili nadawcy z Macedonii i Malty, a telewizja z San Marino zdecydowała się po raz pierwszy zaprezentować swojego reprezentanta. Z udziału zrezygnowały stacje z Albanii, Belgii i Izraela. Początkowo Europejska Unia Nadawców informowała o trzynastym nadawcy, jednak po fiasku negocjacji ten się ostatecznie wycofał z rywalizacji. Później ujawniono, że to Cypr zrezygnował z powrotu do konkursu.
Finał[edytuj | edytuj kod]
| L.p. | Państwo | Artysta | Utwór | Język | Miejsce | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Szwecja | Elias | „Det är dit vi ska” | szwedzki | 9 | 46 |
| 2 |  Azerbejdżan | Rüstəm Kərimow | „Me and My Guitar” | azerski | 7 | 66 |
| 3 |  Armenia | Monika Awanesjan | „Choco Factory” | ormiański, angielski | 6 | 69 |
| 4 |  San Marino | Michele Perniola | „O-o-O Sole intorno a me” | włoski | 10 | 42 |
| 5 |  Macedonia Północna | Barbara Popović | „Ohrid i muzika” (Охрид и музика) | macedoński | 12 | 19 |
| 6 |  Ukraina | Sofija Tarasowa | „We Are One” | angielski, ukraiński | 2 | 121 |
| 7 |  Białoruś | Iłla Wołkau | „Poj so mnoj” (Пой со мной) | rosyjski | 3 | 108 |
| 8 |  Mołdawia | Rafael Bobeică | „Cum să fim” | rumuński, angielski | 11 | 41 |
| 9 |  Gruzja | Shop Smile | „Give Me Your Smile” | gruziński | 5 | 91 |
| 10 |  Holandia | Mylène & Rosanne | „Double Me” | niderlandzki, angielski | 8 | 59 |
| 11 |  Malta | Gaia Cauchi | „The Start” | angielski | 1 | 130 |
| 12 |  Rosja | Dajana Kiriłłowa | „Dream On” | rosyjski | 4 | 106 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jarmo Siim: Junior 2013 date set for November 30. junioreurovision.tv, 2013-02-12. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ Jarmo Siim: Junior 2013 venue confirmed. junioreurovision.tv, 2014-04-1. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ a b Junior Eurovision Song Contest 2014. junioreurovision.tv. [dostęp 2013-11-29]. (ang.).
- ↑ a b c d Ukraine to host Junior 2013. junioreurovision.tv, 2013-08-13. [dostęp 2014-08-28]. (ang.).
- ↑ Fotis Konpoulos: JESC 2013: Host country sooon to be announced. oikotimes.com, 2013-02-01. [dostęp 2014-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).
- ↑ Final of Kyiv 2013 - Eurovision Song Contest [online], junioreurovision.tv [dostęp 2023-07-05].