Komunikat

Komunikat, przekaz informacyjnytekst (system) złożony z wyrażeń danego języka o strukturze zgodnej z regułami syntaktyki (gramatyki) tego języka[1], skończony zbiór zdań danego języka[2]) z przyporządkowaną mu materialną realizacją[1] w postaci procesu fizycznego (sygnału) w medium transmisyjnym (komunikat czynny[3]) lub stanu układu fizycznego (zapisu) na nośniku danych (komunikat bierny[3]), przekazany przez nadawcę (nadajnik) komunikatu odbiorcy (odbiornikowi) komunikatu, lub odebrany przez odbiorcę (odbiornik), w jednym akcie komunikacji[4] (procesie komunikacyjnym[2]).

W sensie najogólniejszym, komunikatem jest każdy stan fizyczny wyróżniony (odróżnialny), tj. różniący się w określony sposób od innego stanu fizycznego wyróżnionego (odróżnialnego) w torze sterowniczym (układzie przekazywania informacji)[5]. Zbiór możliwych stanów wyróżnionych (komunikatów) to repertuar (nadawcy, kanału komunikacyjnego lub odbiorcy), o określonej różnorodności[6], której miarą jest entropia informacyjna[7]. Odebranie komunikatu przez odbiorcę (wyróżnienie z repertuaru określonego stanu lub zbioru stanów) skutkuje ograniczeniem różnorodności i utworzeniem relacji między zbiorem – repertuarem a zbiorem stanów wyróżnionych przez komunikat[8]informacji (w sensie statystyczno-syntaktycznym). Informacja nie jest więc wewnętrzną właściwością określonego komunikatu, lecz zależy od dostępnego repertuaru stanów (komunikatów)[9]. Miarą przekazanej przez komunikat informacji (statystyczno – syntaktycznej) jest różnica między entropią repertuaru a entropią warunkową pod warunkiem otrzymania komunikatu (informacja wzajemna)[10].

Jeśli komunikat jest tekstem języka z semantyką (wyrażeniom języka przyporządkowane są znaczenia), to jego odebranie skutkuje pojawieniem się informacji również w sensie semantycznym[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Słownik encyklopedyczny informacji, języka i systemów informacyjno-wyszukiwawczych, oprac. Bożenna Bojar, Wyd. SPB, 2002, s. 271.
  2. a b Słownik terminologiczny informacji naukowej, Wyd. Z. N. im. Ossolińskich, 1979, s. 67.
  3. a b Marian Mazur: Jakościowa teoria informacji, WNT, 1970, s. 38.
  4. a b Słownik encyklopedyczny informacji, języka i systemów informacyjno-wyszukiwawczych, oprac. Bożenna Bojar, Wyd. SPB, 2002, s. 142.
  5. Marian Mazur: Jakościowa teoria informacji, WNT, 1970, s. 34.
  6. W. Ross Ashby, Wstęp do cybernetyki, 1963, s. 178.
  7. W. Ross Ashby, Wstęp do cybernetyki, 1963, s. 247.
  8. W. Ross Ashby, Wstęp do cybernetyki, 1963, s. 181.
  9. W. Ross Ashby, Wstęp do cybernetyki, 1963, s. 177.
  10. A. M. Jagłom, I. M. Jagłom: Prawdopodobieństwo i informacja 1963 s. 91.