Kolumbijska Partia Konserwatywna

Kolumbijska Partia Konserwatywna

Państwo	Kolumbia
Lider	Efrain Cepeda Serabia
Data założenia	4 października 1849
Adres siedziby	Avenida 22 37–09, Barrio La Soledad, Bogota
Ideologia polityczna	narodowy konserwatyzm chrześcijańska demokracja
Poglądy gospodarcze	liberalizm
Członkostwo międzynarodowe	International Democrat Union
Barwy	niebieski
Obecni posłowie	25/188
Obecni senatorowie	15/108
Strona internetowa

Ten artykuł należy dopracować: od 2020-12 → zweryfikować treść i dodać przypisy, od 2020-12 → zaktualizować na podstawie najświeższych informacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kolumbijska Partia Konserwatywna (hisz. Partido Conservador Colombiano) - konserwatywna partia założona w 1849 przez Mariano Ospina Rodrigueza.

Po upadku junty w 1953 rządziła przez ponad 50 lat razem z liberałami. Konserwatyści byli mniejszą z koalicyjnych partii, jednak po połączeniu wyników wyborczych obu partii wychodziły takie liczby, że przez cały ten czas scena polityczna była zamrożona i kontrolowana przez te dwie partie rozdzielające między siebie stanowiska.

W 2006 roku konserwatyści zerwali tradycyjny sojusz z liberałami i wspólnie z prezydencką partią "U" i Radykalną Zmianą utworzyli nowy rząd, mimo tego, że w izbie niższej liberałowie byli największą partią. Konserwatyści zaangażowali się w walkę z FARC i szerzenie narodowo konserwatywnego programu nie krępowani liberałami. w 2010 roku wybory przyniosły największą klęskę liberałów i tryumf konserwatystów i sprzymierzonych z nimi. KPK stało się największą partią w Senacie i drugą w izbie reprezentantów (zaraz za Społeczną Partią Jedności Narodowej czyli partią "U").

Okres walk wewnętrznych[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: La Violencia.

9 kwietnia 1948 roku na inauguracyjnym posiedzeniu Organizacji Państw Amerykańskich w stolicy kraju, zamordowany został jeden z liderów liberałów, Jorge Eliécer Gaitán. Morderstwo to doprowadziło do wybuchu zamieszek zwanych jako bogotazo. Konserwatywny rząd prezydenta Laureano Gómeza rozpoczął przeciwko liberałom represje które zmieniły się w wojnę domową w której starły się z liberalnymi i komunistycznymi partyzantami starły się konserwatywne milicje^[1].

Program[edytuj | edytuj kod]

• szerzenie nauk Kościoła Katolickiego
• obrona własności prywatnej
• gospodarka wolnorynkowa
• ochrona obywateli przed komunizmem i kartelami narkotykowymi
• walka z korupcją

Przypisy[edytuj | edytuj kod]