Kolejowe Przysposobienie Wojskowe

Kolejowe Przysposobienie Wojskowe
	; Przegląd batalionu KPW dokonywany przez marsz. Józefa Piłsudskiego (1930)
Państwo	Polska
Siedziba	Warszawa, ul. Koszykowa 11b
Data założenia	1927
Zakończenie działalności	1939
Rodzaj stowarzyszenia	organizacja
Profil działalności	branżowa organizacja paramilitarna
Zasięg	organizacja o zasięgu krajowym
Prezes	Władysław Starzak
Członkowie	80 tys. (1933-1934), 115 tys. (1938)
Powiązania	Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego
brak współrzędnych
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kolejowe Przysposobienie Wojskowe (KPW) założone jako „zrzeszenie ludzi dobrej woli”, było działającą w latach 1927-1939 branżową organizacją paramilitarną zrzeszającą pracowników PKP.

Organizacja była jedną ze struktur Przysposobienia Wojskowego, koordynowanych przez Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego (PUWFiPW). Zajmowała się wyszkoleniem ogólnym (techniczno-kolejowym i wojskowym), wychowaniem obywatelskim oraz sportem i wychowaniem fizycznym.

Członkowie byli zrzeszeni w 600 ogniskach; działały też kluby sportowe.

W 1935 wybudowano dom wypoczynkowy im. Marszałka Piłsudskiego w Gdyni przy ul. Jana z Kolna 55 na 200 miejsc noclegowych wraz z salą teatralną na 450 miejsc, po 1945 użytkowany przez Oddział Okręgowy Związku Zawodowego Kolejarzy, Kolejowy Dom Kultury, Oddział Socjalny oraz Komitet Zakładowy PZPR Węzła Gdynia, od 2004 przez Sąd Rejonowy w Gdyni. Dysponowano też domem w Worochcie, bazą obozową nad jeziorem Trockim i w Gdyni-Redłowie.

Prezesi[edytuj | edytuj kod]

1929^[1]-1939^[2] - Władysław Starzak

Media[edytuj | edytuj kod]

Organem organizacji był miesięcznik/dwutygodnik Kolejowe Przysposobienie Wojskowe, ukazujący się w nakładzie 80 tys. (1933-1934), a następnie 115 tys. (1938) egzemplarzy; również miesięcznik Instruktor.

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Początkowo zarząd KPW mieścił się przy ul. Hożej 54, budynek nie istnieje (1929)^[3], następnie siedzibą organizacji był budynek z 1898 (proj. Stefan Szyller) przy ul. Koszykowej 11b w Warszawie, tzw. kamienica barona Bronisława Lessera, mieszcząca również poselstwo Austrii^[4]^[5]. Budynek został zburzony w 1944.