Kościół św. Jakuba w Lubece
| kościół parafialny | |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||||||||||||||||
| Miejscowość | Lubeka | ||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Kirchengemeindeverband Innenstadt | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Lubeki  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Niemiec  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Szlezwika-Holsztynu  | |||||||||||||||||
 53°52′15,4″N 10°41′20,3″E/53,870944 10,688972 | |||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||
Kościół św. Jakuba w Lubece (niem. St. Jakobi zu Lübeck) – jeden z pięciu głównych kościołów na lubeckim Starym Mieście. Powstał jako świątynia ludzi morza. Poświęcony w 1334, jest jedną ze stacji Drogi św. Jakuba (his. Camino de Santiago) z Europy północnej do Santiago de Compostela. Jest jednym z głównych zabytków lubeckiego hanzeatyckiego Starego Miasta, które w 1987 zostało wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Świątynia to trójnawowy gotycki kościół halowy z 1300, zbudowany w miejscu zniszczonego wielkim pożarem (1276) kościoła romańskiego, o którym wspominano już w 1227[1]. Przypuszcza się, że fryz na wieży kościelnej oraz mur nawy bocznej są pozostałościami po poprzednim budynku romańskim. XIII-wieczne plany nadania kościołowi formy bazyliki nie zostały nigdy zrealizowane[2].
Wystrój wnętrza[edytuj | edytuj kod]
Ołtarz główny[edytuj | edytuj kod]
W 1287 kościół otrzymał znaczną darowiznę na budowę nowego ołtarza. Stół ołtarzowy (mensę) wraz z prezbiterium poświęcił w 1334 biskup Heinrich II. Bochholt[3]. W 1435 zainstalowano ołtarz główny autorstwa nieznanego artysty, nazywanego mistrzem ołtarza św. Jakuba. Obecne ołtarz ten znajduje się w zbiorach Państwowego Muzeum w Schwerinie.
Aktualny ołtarz główny to dzieło Hieronymusa Hassenberga z 1717.
Kaplice[edytuj | edytuj kod]
Kościół posiada wiele kaplic ufundowanych przez bogate kupieckie rodziny lubeckie. Do najbardziej znanych należy Brömsen-Kapelle, gdzie znajduje się słynny ołtarz Brömbsen-Altar (1500), którego środkowa część pochodzi z pracowni Heinricha Brabandera, oraz Wittenkapelle (zwana też Sargträgerkapelle) poświęcona tym, co zostali na morzu. W Wittenkapelle znajduje się wrak łodzi ratunkowej z czteromasztowca Pamir, który zatonął w 1957, ciągnąc za sobą na dno 80 marynarzy z 86 osób załogi.
-
Pamir – łódź ratunkowa
Organy[edytuj | edytuj kod]
Kościół św. Jakuba jako jeden z nielicznych kościołów lubeckich nie ucierpiał w czasie brytyjskiego ataku powietrznego w 1942. Dlatego też, jako jedyna świątynia w Lubece, posiada parę oryginalnych organów, z 1504 oraz z 1637.
-
Małe organy - najstarsze organy w Lubece (1504) -
Wielkie organy z 1637
.jpg)
Dzwony[edytuj | edytuj kod]
Na wieży kościoła zawieszone są cztery zabytkowe dzwony:
| Nr. | Nazwa/Funkcja | Data odlania | Ludwisarz | Tonacja | Masa (kg) | Średnica (mm) |
| 1 | Pulsglocke | 1507 | Geert van Wou | a0 +7 | 4500 | 1871 |
| 2 | Predigt/Sonntagsglocke (Dzwon Niedzielny) | 1756 | Johann Hinrich Armowitz | ais0 +3 | 2537 | 1632 |
| 3 | Bürgerglocke (Dzwon Mieszczan) | 1743 | Lorenz Strahlborn | h0 −4 | 3338 | 1730 |
| 4 | Abendglocke (Dzwon Poranny) | 1619 | Berent Bodemann | e1 +6 | 1800 | 1070 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J. Baltzer, F. Bruns: Die Bau- und Kunstdenkmäler der Freien und Hansestadt Lübeck. Herausgegeben von der Baubehörde. Band III: Kirche zu Alt-Lübeck. Dom. Jakobikirche. Ägidienkirche. Lubeka: Verlag von Bernhard Nöhring, 1920, 2001, s. 305-449. ISBN 3-89557-167-9. (niem.).
- ↑ J. Baltzer, F. Bruns: Die Bau- und Kunstdenkmäler der Freien und Hansestadt Lübeck. Herausgegeben von der Baubehörde. Band III: Kirche zu Alt-Lübeck. Dom. Jakobikirche. Ägidienkirche. Lubeka: Verlag von Bernhard Nöhring, 1920, 2001, s. 313. ISBN 3-89557-167-9. (niem.).
- ↑ J. Baltzer, F. Bruns: Die Bau- und Kunstdenkmäler der Freien und Hansestadt Lübeck. Herausgegeben von der Baubehörde. Band III: Kirche zu Alt-Lübeck. Dom. Jakobikirche. Ägidienkirche. Lubeka: Verlag von Bernhard Nöhring, 1920, 2001, s. 315. ISBN 3-89557-167-9. (niem.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wspólnie z Wielką Brytanią
- ↑ Wspólnie z Austrią, Francją, Słowenią, Szwajcarią, Włochami
- ↑ Wspólnie z Argentyną, Belgią, Francją, Indiami, Japonią i Szwajcarią
- ↑ Wspólnie z Austrią, Belgią, Czechami, Francją, Wielką Brytanią i Włochami
- ↑ Wspólnie z Holandią, Danią
- ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią, Ukrainą i Włochami
- ↑ Wspólnie z Polską