Kościół św. Franciszka z Asyżu w Pradze
 38191/1-25 z dnia 3 maja 1958[1] | |||||||||
 Kościół św. Franciszka Widok ze Staromiejskiej Bramy Mostowej | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miasto wydzielone | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Pragi  | |||||||||
Położenie na mapie Czech  | |||||||||
 50°05′11,47″N 14°24′51,20″E/50,086519 14,414222 | |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Kościół świętego Franciszka z Asyżu w Pradze, zwany też kościołem świętego Franciszka Serafickiego (czes. kostel sv. Frantiska Serafinského) – zabytkowy kościół w stylu barokowym, zamykający od północy plac Krzyżowców na praskim Starym Mieście przy moście Karola.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół został wzniesiony w latach 1679-1689. Budową kościoła kierowali włoscy budowniczowie Gaudenzio Casanova i, po jego śmierci, Domenico Canevalle. Autorem projektu był francuski architekt Jan Baptista Mathey. Kościół powstał na fundamentach wcześniej tu istniejącego gotyckiego kościoła pod wezwaniem świętego Ducha, a inauguracji dokonał arcybiskup praski Jan Bedřich z Valdštejna w 1688, nadając mu za patrona świętego Franciszka z Asyżu zwanego Serafińskim.
Wystrój[edytuj | edytuj kod]
Fasada kościoła zdobią rzeźby w niszach, przedstawiające patronów Czech (po lewej św. Agnieszkę, św. Wita i św. Franciszka z Asyżu, po prawej św. Wacława i św. Ludmiłę), dzieła Mateusza Wacława Jäckla z 1717. W attyce znajdują się kopie rzeźb aniołów (z środkowym aniołem trzymającym w rękach krzyż) tego samego autora. Kopuła kościoła w stylu włoskim była pierwszą tego rodzaju kopułą w Czechach. Zdobi ją od wewnątrz fresk Sąd Ostateczny, wykonany w latach 1722-1723 przez Wacława Wawrzyńca Reinera. W ołtarzu głównym autorstwa Josefa Dobnera znajduje się obraz Stygmatyzacja św. Franciszka namalowany przez Jana Krzysztofa Liszkę w 1701. Oprócz wymienionych nad wystrojem świątyni pracowali również tacy rzeźbiarze i malarze, jak: Jeremiasz Süssner, Konrad Max Süssner, Michael Leopold Willmann, Jan Antonin Quittainer czy Jan Oldřich Mayer.
Z kościołem sąsiadują budynki konwentu zakonu Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą. Kościół świętego Franciszka jest główną świątynią tego zgromadzenia.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Fasada kościoła -
Ołtarz główny z obrazem Stygmatyzacja św. Franciszka -
Kopuła kościoła z freskiem Sąd Ostateczny Reinera -
Kościół z budynkiem konwentu krzyżowców; widok z mostu Karola
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Národní památkový ústav: Ústřední seznam kulturních památek České republiky. Nemovité památky. [dostęp 2015-04-04]. (cz.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Kroh, Praga, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 257, ISBN 978-83-89188-62-5, OCLC 749344309 (cz.).
- Opis kościoła na portalu Praguewelcome [1] (cz.) [dostęp 2012-04-23]