Kościół św. Antoniego w Elblągu
 66/16 z dnia 30.05.1957 r.[1] | |||||||
| kościół filialny | |||||||
 | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Parafia | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Elbląga  | |||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |||||||
 54°14′45″N 19°27′28″E/54,245833 19,457778 | |||||||
Kościół św. Antoniego w Elblągu – zabytkowy gotycki kościół z drugiej połowy XIV wieku (ok. 1360 r.), jeden z kościołów filialnych parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Łęczu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wybudowany jako jednonawowy kościół z wydzielonym prezbiterium. Pierwotną wieżę dwukrotnie rozbierano, obecną dobudowano w 1905 r. Malowidła z XV w. zostały zamalowane w XIX w. i częściowo odnowione w 1906 r. Nawa jest niewielka, wąska i niska, posiada sklepienie żebrowe. W prezbiterium mały ołtarz z XVII w[2].
Zabytki kościoła[edytuj | edytuj kod]
- polichromia polskiego i pruskiego orła
- czternastowieczna kropielnica - najstarszy zabytek kościoła
- późnogotycki ołtarz
- dzwon z XVI w.
- barokowe epitafium płk. Wangenheima
- trzy zabytkowe ławy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-06].
- ↑ Piotr Skurzyński, Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, Wyd. Sport i Turystyka - Muza SA, Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 74