Kościół św. Antoniego Padewskiego w Gnojnie

Kościół św. Antoniego Padewskiego
A/429 z dnia 22.05.1998
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gnojno

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

katolicki

Diecezja

drohiczyńska

Wezwanie

św. Antoni Padewski

Położenie na mapie gminy Konstantynów
Mapa konturowa gminy Konstantynów, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Antoniego Padewskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Antoniego Padewskiego”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Antoniego Padewskiego”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Antoniego Padewskiego”
Ziemia52°16′30″N 23°08′53″E/52,275000 23,148056

Kościół św. Antoniego Padewskiego w Gnojniekatolicki kościół w Gnojnie, wzniesiony w latach 1880–1883 jako cerkiew prawosławna.

Cerkiew prawosławna istniała w Gnojnie przed 1592[1]. W 1633 na jej miejscu wzniesiono świątynię unicką, jej fundatorem był Karol Odrowąż. Parafia unicka funkcjonowała w Gnojnie do likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875, gdy miejscowa ludność została przymusowo włączona do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[1]. W latach 1880–1883 wzniesiono, ze składek miejscowych wiernych, nową murowaną świątynię w bizantyńsko-rosyjskim. Cerkiew św. Paraskiewy poświęcił 6 sierpnia 1883 proboszcz parafii prawosławnej w Janowie Podlaskim. W 1910 obiekt był remontowany[1].

Cerkiew pozostawała w rękach prawosławnych do 1947, gdy została przejęta przez Kościół katolicki (po wysiedleniu ludności ukraińskiej, wyznania prawosławnego) i zaadaptowana na kościół św. Antoniego Padewskiego[1]. Na sklepieniu obiektu zachowano fragment dawnej dekoracji malarskiej z wizerunkami świętych Marka i Mateusza[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e A. Bobryk, I. Kochan, Ślady przeszłości. Historia i teraźniejszość prawosławia na południowo-zachodnim Podlasiu w świadomości społecznej, Siedleckie Towarzystwo Naukowe, Siedlce 2010, s. 184–186.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]