Kościół Świętej Trójcy w Szczecinie (Krzekowo)
 271 z dnia 22.01.1958 r.[1] | |||||||
| kościół parafialny | |||||||
 | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Parafia | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Szczecina  | |||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |||||||
 53°26′57,7″N 14°29′04,0″E/53,449361 14,484444 | |||||||
Kościół Świętej Trójcy – zabytkowy[2] kościół parafii rzymskokatolickiej w Szczecinie Krzekowie, przy ulicy Żołnierskiej 1a; jeden z dwóch kościołów pod tym wezwaniem w mieście, drugi – ewangelicko-augsburski – znajduje się na Łasztowni.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół powstał w drugiej połowie XIII wieku w centrum ówczesnej podszczecińskiej wsi – Krzekowa. Pierwsza wzmianka o świątyni pochodzi z 1261 r. Była to budowla z kamieni narzutowych[3], na planie prostokąta, bez wyodrębnionego prezbiterium, nieposiadająca wieży. W wieku XIV od strony południowej dobudowano kaplicę, która pełni współcześnie funkcję zakrystii[3]. Wykorzystano do tego stary portal. W 1729 r. nastąpiła generalna przebudowa kościoła polegająca na:
- wybudowaniu ceglano-drewnianej, ryglowej wieży zwieńczonej hełmem[3],
- wymianie stropu i więźby dachowej,
- powiększeniu okien,
- wyposażeniu świątyni w nowe, barokowe sprzęty.
Po II wojnie światowej, 18 sierpnia 1949, kościół został poświęcony jako katolicki[3]. 18 czerwca 1973 roku stał się kościołem parafialnym[3].
Pracami budowlanymi i renowacyjnymi kierowali proboszczowie: ks. Stanisław Włodek, ks. Jan Zapartek, ks. administrator dr Franciszek Kamiński, ks. dr Tadeusz Czapiga.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
W tym niewielkim obiekcie można wyróżnić trzy różne systemy konstrukcyjno-budowlane:
- mur z kamieni granitowych – korpus nawowy
- mur z cegły – zakrystia
- mur ryglowy – wieża
Z powodu otynkowania korpusu kościoła oraz odeskowania wieży opisane wyżej szczegóły konstrukcyjne nie są bezpośrednio widoczne dla obserwatora z zewnątrz.
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Wyposażenie kościoła:
- barokowy ołtarz główny wykonany z drewna, polichromowany z drugiej połowy XVIII w., po konserwacji dokonanej przez mgr. Stefana Wójcika[3]
- na stropie polichromie na stropie ze scenami: „Zwiastowania”, „Modlitwy w Ogrójcu” oraz wizerunkami czterech ewangelistów z przełomu XVII i XVIII wieku[3]
- fragmenty polichromii ściennych z XVIII w.
- polichromowana, dekoracyjna balustrada empory organowej – II połowa XIX w.
- świecznik wiszący z 1745 r.
Otoczenie[edytuj | edytuj kod]
Wokół kościoła zachował się zabytkowy[2] mur cmentarny z bramką z XV wieku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-12].
- ↑ a b Wojewódzki Konserwator Zabytków. [dostęp 2009-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-25)].
- ↑ a b c d e f g ks. Roman Kostynowicz: Pomniki architektury sakralnej diecezji szczecińsko-kamieńskiej i kościoły miast biskupich w malarstwie i grafice Wiesława Śniadeckiego. Wyd. 1. Szczecin: Wydawnictwo Polskie Pismo i Książka, 1991.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ks. inf. Roman Kostynowicz, Kościoły archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Tom II, Szczecińskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „Ottonianum”, Szczecin 2000, ISBN 83-7041-202-5
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
