Klimowicze

Klimowicze
Клімавічы
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Białoruś

Obwód

 mohylewski

Rejon

klimowicki

Populacja (2010)
• liczba ludności


17000[1]

Nr kierunkowy

2244

Kod pocztowy

213633

Położenie na mapie obwodu mohylewskiego
Mapa konturowa obwodu mohylewskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Klimowicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po prawej znajduje się punkt z opisem „Klimowicze”
Ziemia53°37′N 31°57′E/53,616667 31,950000

Klimowicze (biał. Клімавічы, Klimawiczy) – miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu klimowickiego od 1924 roku. Liczy 17,0 tysięcy mieszkańców (2010). Klimowicze są położone 124 km na południowy wschód od Mohylewa, nad rzeką Kalinicą.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o mieście w historycznych dokumentach są datowane na rok 1581, w odniesieniu do województwa mścisławskiego Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Wieś królewska w starostwie niegrodowym klimowickim położona była w końcu XVIII wieku w województwie mścisławskim[2].

Klimowicze uzyskały prawa miejskie w 1777 roku, herb nadano w 1781 roku.

Miasto było okupowane przez nazistowskie Niemcy podczas II wojny światowej, oswobodzono je w październiku 1943 roku.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1600 osób. W grudniu 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali przy drodze do Timonowa. Sprawcami zbrodni było Einsatzkommando 9 oraz oddziały z 221 Dywizji Bezpieczeństwa[3].

Klimowicze, a zwłaszcza ich rejon, poważnie ucierpiały podczas katastrofy w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
  2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 105.
  3. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1683.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]