Klemens Mielczarek

Klemens Mielczarek

Data i miejsce urodzenia	17 października 1920 Lublin
Data i miejsce śmierci	2 stycznia 2006 Warszawa
Zawód	aktor
Lata aktywności	1935–1991
Odznaczenia

Klemens Mielczarek (ur. 17 października 1920 w Lublinie, zm. 2 stycznia 2006 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.

Na scenie debiutował w 1946 roku w Częstochowie, później był przeważnie aktorem scen warszawskich. W filmie występował już przed II wojną światową. Dwukrotnie był odznaczany za zasługi dla Warszawy: pierwszy raz w 1967 uhonorowany został Odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy”, drugi raz w 1996 roku Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy^[1].

Klemens Mielczarek pochowany został na Starych Powązkach w Warszawie.

Teatr[edytuj | edytuj kod]

• Teatr Miejski w Częstochowie (1946)
• Teatr Nowy w Warszawie (1947-1950)
• Teatr Muzyczny w Warszawie (1950)
• Teatr Domu Wojska Polskiego w Warszawie (1951-1952)
• Teatr Polski w Warszawie (1953-1957)
• Teatr Komedia w Warszawie (1957)
• Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1958-1960)
• Teatr Klasyczny w Warszawie (1960)
• Teatr Ludowy w Warszawie (1960)
• Teatr Syrena (1961)
• Teatr Ziemi Mazowieckiej (1962-1977)
• Teatr Popularny w Warszawie (1978–1981)
• Teatr Adekwatny w Warszawie (1984) i (1990)
• Teatr Scena Prezentacje w Warszawie) (1988)

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

• Skarga (1991), reż. J. Wójcik
• Biesy (1988), reż. A. Wajda – Robotnik
• Zmowa (1988), reż. J. Petelski
• Zmiennicy odc. 15 (1986), reż. S. Bareja – Dozorca bloku przy ul. Altenatywy
• Szczęśliwy brzeg (1983), reż. A. Konic – Tragarz
• Alternatywy 4 odc. 1 (1983), reż. S. Bareja – Listonosz w Pułtusku
• Dom odc. 1 i 8 (1982), reż. J. Łomnicki
• Dziecinne pytania (1981), reż. J. Zaorski
• Człowiek z żelaza (1981), reż. A. Wajda
• Wśród nocnej ciszy (1978), reż. T. Chmielewski – Marynarz
• Romans Teresy Hennert (1978), reż. I. Gogolewski – Stanisław, ordynans Gondziłły
• Sprawa Gorgonowej (1977), reż. J. Majewski – Policjant
• Polskie drogi odc. 11 (1977), reż. J. Morgenstern – Agent gestapo
• Westerplatte (1967), reż. S. Różewicz – Mat Chrzanowski
• Sam pośród miasta (1965), reż. H. Bielińska – Taksówkarz
• Cafe pod Minogą (1959), reż. B. Brok – Władek, narzeczony Sabci
• Wolne miasto (1958), reż. S. Różewicz – Rudi Nowak
• Ósmy dzień tygodnia (1958), reż. A. Ford – Bandzior
• Podhale w ogniu (1955), reż. J. Batory i H. Hechtkopf – Chłop
• Sprawa do załatwienia (1953), reż. J. Rybkowski i J. Fethke
• Przygoda na Mariensztacie (1953), reż. L. Buczkowski – Murarz Wacław Osica
• Dom na pustkowiu (1949), reż. J. Rybkowski – Wicek
• Czarci żleb (1949), reż. A. Vergano i T. Kański – „Dzieciuch”
• Sportowiec mimo woli (1939), reż. Mieczysław Krawicz
• Florian (1938), reż. L. Buczkowski – Wnuk Paweł
• O czym marzą kobiety (1937), reż. A. Marten – Boy hotelowy
• Niedorajda (1937), reż. M. Krawicz – Kolega Florka
• Książątko (1937), reż. K. Tom i S. Szebego – Franek
• Wacuś (1935), reż. M. Waszyński – Uczeń

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Klemens Mielczarek w bazie IMDb (ang.)
• Klemens Mielczarek w bazie Filmweb
• Klemens Mielczarek w bazie filmpolski.pl
• Klemens Mielczarek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
• Klemens Mielczarek w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”