Klaudia Jans-Ignacik

Klaudia Jans-Ignacik

Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	24 września 1984 Gdynia
Wzrost	173 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2000
Zakończenie kariery	2016
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	410 (16 sierpnia 2004)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	3 WTA, 11 ITF
Najwyżej w rankingu	28 (10 września 2012)
Australian Open	QF (2015)
Roland Garros	2R (2007, 2009)
Wimbledon	2R (2009, 2011, 2012, 2014)
US Open	3R (2008)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Uniwersjada srebro Belgrad 2009 gra pojedyncza srebro Belgrad 2009 gra podwójna srebro Belgrad 2009 gra drużynowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Klaudia Jans-Ignacik z domu Jans (ur. 24 września 1984 w Gdyni) – polska tenisistka, specjalizująca się w rozgrywkach deblowych; finalistka French Open 2012 w grze mieszanej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem. Rodzice pochodzą z Gubina w woj. lubuskim z rodziny z wieloletnimi tradycjami sportowymi.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Klaudia rozpoczęła treningi tenisowe dopiero w wieku dziesięciu lat. W sierpniu 1999 roku po raz pierwszy wystąpiła w turnieju juniorskim Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Jej najlepszymi wynikami były jedynie ćwierćfinały. Już wtedy tenisistka grała częściej w grze podwójnej. Pierwszy tytuł zdobyła w kwietniu 2001 roku w Miramar we Francji, partnerując Marcie Domachowskiej. Kilka dni później polski debel wygrał również w Beaulieu Sur Mer. W turnieju Prokom Cup razem z Moniką Krauze osiągnęła finał i zaprzestała startów w gronie juniorek.

W maju 2000 po raz pierwszy próbowała swoich sił w rywalizacji kobiet Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Dopiero trzy lata później w Chieti doszła do finału. W 2004 zdobyła swój pierwszy i jak dotąd jedyny tytuł indywidualny, pokonując Magdalenę Kiszczyńską w finale zawodów w Gdyni. Wcześniej wyeliminowała Agnieszkę Radwańską i Annę Korzeniak.

Nieporównywalnie lepiej radziła sobie w grze deblowej. W 2002 wystąpiła w Pucharze Federacji, zdobywając dwa punkty dla kraju razem z Joanną Sakowicz. Wkrótce stworzyła parę deblową razem z Alicją Rosolską. Zawodniczki te osiągnęły finały turniejów cyklu WTA w 2004 w Sopocie, również w Palermo i Warszawie, obydwa w 2005 roku. We włoskim mieście doszły do półfinału w sezonie 2007.

Rosolska i Jans osobno zaczęły rok 2008. Spotkały się w lutym przy okazji półfinału zawodów w Viña del Mar. Klaudia wraz z İpek Şenoğlu przegrały z Rosolską i Līgi Dekmeijere, późniejszym mistrzyniami. Dwa tygodnie później Polka była w ćwierćfinale w Acapulco razem z Jill Craybas. Grając z Mervaną Jugić-Salkić doszła do 1/2 finału w Internazionali BNL d'Italia w Rzymie. Podczas turnieju w Barcelonie przegrała w półfinale.

W pierwszym turnieju w 2009 – Brisbane International – Jans i Rosolska doszły do finału, gdzie zostały pokonane przez Annę-Lenę Grönefeld i Vanią King. W maju odniosła pierwsze zwycięstwo turniejowe w karierze – w finale zawodów w Marbelli pokonały Anabel Medina Garrigues i Virginię Ruano Pascual. Pod koniec roku, w Linzu, przegrały w finale z Grönefeld i Katariną Srebotnik. W 2010 była w półfinałach w Paryżu, Båstad, Pradze, Seulu i w Linzu (wszystkie z Rosolską) oraz w Warszawie (z Goworcową).

W styczniu 2011 wraz z Rosolską przegrały w finale w Brisbane. Podczas pierwszej rundy turnieju w Sydney pokonały Giselę Dulko i Flavię Pennettę, później dochodząc do 1/2 finału. Doszły również do finału w Brussels Ladies Open.

W maju 2012 roku wraz z Olgą Goworcową zwyciężyła w turnieju w Strasburgu. Na początku czerwca osiągnęła największy sukces w dotychczasowej karierze, dochodząc do finału wielkoszlemowego French Open 2012 w grze mieszanej w parze z Santiago Gonzálezem. W decydującym spotkaniu musieli uznać wyższość Sanii Mirzy i Mahesha Bhupathiego. We wcześniejszych fazach zmagań wyeliminowali między innymi Jelenę Wiesninę i Leandera Paesa oraz Annę-Lenę Grönefeld i Marcina Matkowskiego. Razem z Kristiną Mladenovic zdobyła w sierpniu tytuł w Montrealu. W finale pokonały wynikiem 7:5, 2:6, 10-7 Nadieżdę Pietrową i Katarinę Srebotnik.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

2 lipca 2011 wyszła za mąż za Bartosza Ignacika, dziennikarza sportowego. 1 sierpnia 2013 urodziła córkę Anielę.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 11 (3-8)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	15 sierpnia 2004	Sopot	Ceglana	Alicja Rosolska	Marta Marrero Nuria Llagostera Vives	4:6, 3:6
Finalistka	2.	1 maja 2005	Warszawa	Ceglana	Alicja Rosolska	Tetiana Perebyjnis Barbora Záhlavová-Strýcová	1:6, 4:6
Finalistka	3.	18 lipca 2005	Palermo	Ceglana	Alicja Rosolska	Giulia Casoni Marija Korytcewa	6:4, 3:6, 5:7
Finalistka	4.	10 stycznia 2009	Brisbane	Twarda	Alicja Rosolska	Anna-Lena Grönefeld Vania King	6:3, 5:7, 5–10
Zwyciężczyni	1.	12 kwietnia 2009	Marbella	Ceglana	Alicja Rosolska	Anabel Medina Garrigues Virginia Ruano Pascual	6:3, 6:3
Finalistka	5.	18 października 2009	Linz	Twarda (hala)	Alicja Rosolska	Anna-Lena Grönefeld Katarina Srebotnik	1:6, 4:6
Finalistka	6.	8 stycznia 2011	Brisbane	Twarda	Alicja Rosolska	Alisa Klejbanowa Anastasija Pawluczenkowa	3:6, 5:7
Finalistka	7.	21 maja 2011	Bruksela	Ceglana	Alicja Rosolska	Andrea Hlaváčková Galina Woskobojewa	6:3, 0:6, 5–10
Zwyciężczyni	2.	26 maja 2012	Strasburg	Ceglana	Wolha Hawarcowa	Natalie Grandin Vladimíra Uhlířová	6:7(4), 6:3, 10–3
Zwyciężczyni	3.	12 sierpnia 2012	Montreal	Twarda	Kristina Mladenovic	Nadieżda Pietrowa Katarina Srebotnik	7:5, 2:6, 10–7
Finalistka	8.	19 marca 2016	San Antonio	Twarda	Anastasija Rodionowa	Anna-Lena Grönefeld Nicole Melichar	1:6, 3:6

Gra mieszana 1 (0-1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	7 czerwca 2012	French Open	Ceglana	Santiago González	Sania Mirza Mahesh Bhupathi	6:7(3), 1:6

Występy w Wielkim Szlemie[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Turniej	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	Suma Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australian Open	1RSF	2RCW	2R	2R	1R	2RUR	—	—	QFAN	7–7
French Open	2R	1RMJ	2R	1RPS	1R	1RAK	—	1RMZ	1RAN	2–8
Wimbledon	1R	1RMJ	2R	1REG	2R	2R	—	2RJB	1RAN	4–8
US Open	2R	3R	2R	2REG	1R	2RKM	—	—	1RJG	6–7
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie	2–4	3–4	4–4	2–4	1-4	3-4	0-0	1-2	3-4	19-30

Partnerki

• Jeśli nie wyszczególnione, to partnerką była Alicja Rosolska
• ^JB Julija Bejhelzimer
• ^SF Stéphanie Foretz
• ^EG Edina Gallovits-Hall
• ^JG Julia Görges
• ^MJ Mervana Jugić-Salkić
• ^AN Andreja Klepač
• ^AK Ałła Kudriawcewa
• ^KM Kristina Mladenovic
• ^UR Urszula Radwańska
• ^PS Patty Schnyder
• ^CW Caroline Wozniacki
• ^MZ Maryna Zanewśka

Gra mieszana[edytuj | edytuj kod]

Turniej	2010	2011	2012	2013	2014	2015	Suma Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australian Open	A	A	1RSG	A	A	A	0–1
French Open	A	A	FSG	A	2RDI	A	5–2
Wimbledon	2RSG	1RMM	1RJR	A	A	2RMF	2–3
US Open	A	A	2RMF	A	A	A	1–1
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie	1–1	0–1	5–4	0–0	1–1	1–0	8–7

Partnerzy

• ^MF Mariusz Fyrstenberg
• ^SG Santiago González
• ^DI Dominic Inglot
• ^MM Marcin Matkowski
• ^JR Jean-Julien Rojer

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna kobiet[edytuj | edytuj kod]

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008
I runda	Alicja Rosolska	Liezel Huber / Lindsay Davenport [5]	2:6, 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I runda	Alicja Rosolska	Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3]	7:6(5), 3:6, 2:6

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Lp.	Data	Turniej	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	23/05/2004	Gdynia	10 000	ziemna	Magdalena Kiszczyńska	6:4, 3:6, 6:3

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Lp.	Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Finalistki	Wynik
1.	10/08/2003	Gdynia	10 000	ziemna	Alicja Rosolska	Irina Kuzmina Monika Schneider	7:5, 6:2
2.	28/09/2003	Ciampino	10 000	ziemna	Alicja Rosolska	Claudia Ivone Giulia Meruzzi	6:0, 6:3
3.	15/02/2004	Warszawa	25 000	ziemna	Alicja Rosolska	Zsófia Gubacsi Kira Nagy	6:4, 6:3
4.	08/08/2004	Gdynia	10 000	ziemna	Alicja Rosolska	Natalia Bogdanova Wałerija Bondarenko	6:2, 6:4
5.	05/09/2004	Warszawa	10 000	ziemna	Alicja Rosolska	Martina Babakova Iveta Gerlova	6:2, 6:3
6.	09/04/2006	Dinan	75 000	ziemna	Henrieta Nagyová	Mădălina Gojnea Agnieszka Radwańska	3:6, 6:2, 6:4
7.	08/10/2006	Barcelona	75 000	ziemna	Alicja Rosolska	Edina Gallovits-Hall Vanessa Henke	6:1, 6:2
8.	29/10/2006	Bratysława	75 000	twarda	Alicja Rosolska	Lucie Hradecká Michaela Paštiková	6:1, 6:3
9.	02/12/2006	Mediolan	50 000	dywanowa	Alicja Rosolska	Marija Korytcewa Emma Laine	6:7(5), 7:5, 6:4
10.	14/10/2007	Joué-lès-Tours	50 000	twarda	Alicja Rosolska	Petra Cetkovská Barbora Strýcová	6:3, 7:5
11.	07/06/2008	Rzym	75 000	ziemna	Alicja Rosolska	Alina Żydkowa Marie-Ève Pelletier	6:3, 6:1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-21]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-21]  (ang.).