Kjetil Jansrud

Kjetil Jansrud

Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1985 Stavanger
Klub	Peer Gynt Alpinklubb
Wzrost	181 cm
Debiut w PŚ	19.01 2003, Wengen (DNQ1 – slalom)
Pierwsze punkty w PŚ	3.01 2004, Flachau (29. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	10.01 2009, Adelboden (3. miejsce – gigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie złoto Soczi 2014 Supergigant srebro Vancouver 2010 Gigant srebro Pjongczang 2018 Zjazd brąz Soczi 2014 Zjazd brąz Pjongczang 2018 Supergigant Mistrzostwa świata złoto Åre 2019 Zjazd srebro Vail/Beaver Creek 2015 Superkombinacja srebro Sankt Moritz 2017 Supergigant Mistrzostwa świata juniorów srebro Maribor 2004 Gigant srebro Bardonecchia 2005 Kombinacja Puchar Świata 2. miejsce 2014/2015 2. miejsce 2016/2017 Puchar Świata (Supergigant) Mała Kryształowa Kula 2014/2015 Mała Kryształowa Kula 2016/2017 Mała Kryształowa Kula 2017/2018 2. miejsce 2013/2014 2. miejsce 2015/2016 Puchar Świata (Superkombinacja) 2. miejsce 2017/2018 3. miejsce 2010/2011 3. miejsce 2015/2016 Puchar Świata (Zjazd) Mała Kryształowa Kula 2014/2015 2. miejsce 2016/2017
Strona internetowa

Kjetil Jansrud (ur. 28 sierpnia 1985 w Stavanger) – norweski narciarz alpejski, pięciokrotny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny wicemistrz świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Specjalizuje się w slalomie specjalnym i slalomie gigancie. W 2002 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio, gdzie jego najlepszym wynikiem było dziewiętnaste miejsce w kombinacji. W tej samej konkurencji zajął czwarte miejsce na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Briançonnais, przegrywając walkę o medal z Austriakiem Christianem Flaschbergerem. Pierwszy medal przywiózł z mistrzostw świata juniorów w Mariborze w 2004 roku, gdzie zajął drugie miejsce w gigancie za Jeffreyem Harrisonem z USA. Srebrny medal zdobył również na mistrzostwach świata juniorów w Bardonecchii, przegrywając tylko Timem Jitloffem w kombinacji.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 19 stycznia 2003 roku w Wengen, gdzie nie zakwalifikował się do slalomu. Pierwsze pucharowe punkty zdobył blisko rok później, 3 stycznia 2004 roku we Flachau, zajmując 29. miejsce w gigancie. Pierwszy raz na podium stanął 10 stycznia 2009 roku w Adelboden, gdzie zajął 3. miejsce w slalomie gigancie. Mistrzostwa świata w Bormio w 2005 roku były jego pierwszą seniorską imprezą. Wystąpił tam tylko w slalomie, jednak nie ukończył pierwszego przejazdu. Cztery lata później, podczas mistrzostw świata w Val d’Isère był między innymi dziewiąty w superkombinacji. Brał też udział w mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w 2011 roku, zajmując między innymi piąte miejsce w slalomie i dziesiąte w superkombinacji. W lutym w 2013 roku wystąpił w supergigancie podczas mistrzostw świata w Schladming, jednak nie ukończył rywalizacji.

Olimpijski debiut zanotował podczas igrzysk olimpijskich w Turynie w 2006 roku. Był tam dziesiąty w kombinacji, a zawodów w slalomie gigancie nie ukończył. Cztery lata później zdobył srebrny medal w gigancie, rozdzielając na podium Szwajcara Carlo Jankę i swego rodaka, Aksela Lunda Svindala. Na tej samej imprezie był też między innymi dziewiąty w superkombinacji i dwunasty w supergigancie. Największy sukces w karierze osiągnął jednak na igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, gdzie okazał się najlepszy w supergigancie. Wyprzedził tam bezpośrednio Andrew Weibrechta z USA o 0,3 s i Kanadyjczyka Jana Hudeca o 0,5 s. Tydzień wcześniej zdobył brązowy medal olimpijski w zjeździe, w którym lepsi byli tylko Austriak Matthias Mayer i Włoch Christof Innerhofer. Blisko kolejnego medalu był w superkombinacji, jednak walkę o podium przegrał z Innerhoferem i ostatecznie zajął czwarte miejsce.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
10.	14 lutego	2006	Sestriere	Kombinacja	3:12,32	+2,97	Ted Ligety
DNS2	20 lutego	2006	Sestriere	Gigant	2:35,00	—	Benjamin Raich
31.	15 lutego	2010	Whistler	Zjazd	1:56,69	+2,38	Didier Défago
12.	19 lutego	2010	Whistler	Supergigant	1:31,21	+0,87	Aksel Lund Svindal
9.	21 lutego	2010	Whistler	Superkombinacja	2:46,50	+1,58	Bode Miller
2.	23 lutego	2010	Whistler	Gigant	2:38,22	+0,39	Carlo Janka
17.	27 lutego	2010	Whistler	Slalom	1:41,57	+2,25	Giuliano Razzoli
3.	9 lutego	2014	Krasnaja Polana	Zjazd	2:06,23	+0,10	Matthias Mayer
4.	14 lutego	2014	Krasnaja Polana	Superkombinacja	2:45,20	+1,06	Sandro Viletta
1.	16 lutego	2014	Krasnaja Polana	Supergigant	1:18,14	—	—
DNF2	19 lutego	2014	Krasnaja Polana	Gigant	2:45,29	—	Ted Ligety
7.	13 lutego	2018	Jeongseon	Superkombinacja	2:06,52	+2,15	Marcel Hirscher
2.	15 lutego	2018	Jeongseon	Zjazd	1:40,25	+0,12	Aksel Lund Svindal
3.	16 lutego	2018	Jeongseon	Supergigant	1:24,44	+0,18	Matthias Mayer
DNF1	18 lutego	2018	Jeongseon	Gigant	2:18,04	-	Marcel Hirscher
DNS	7 lutego	2022	Pekin	Zjazd	1:42,69	-	Beat Feuz
23.	8 lutego	2022	Pekin	Supergigant	1:19,94	+3,06	Matthias Mayer

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF1	12 lutego	2005	Bormio	Slalom	1:41,34	-	Benjamin Raich
DNF1	4 lutego	2009	Val d’Isère	Supergigant	1:41,34	-	Didier Cuche
9.	9 lutego	2009	Val d’Isère	Superkombinacja	2:23,00	+2,30	Aksel Lund Svindal
DNF1	13 lutego	2009	Val d’Isère	Gigant	2:18,82	-	Carlo Janka
DNF1	15 lutego	2009	Val d’Isère	Slalom	1:44,17	-	Manfred Pranger
DNF1	9 lutego	2011	Ga-Pa	Supergigant	1:38,31	-	Christof Innerhofer
10.	14 lutego	2011	Ga-Pa	Superkombinacja	2:54,51	+3,91	Aksel Lund Svindal
5.	18 lutego	2011	Ga-Pa	Gigant	2:10,56	+0,73	Ted Ligety
DNF1	20 lutego	2011	Ga-Pa	Slalom	1:41,72	-	Jean-Baptiste Grange
DNF1	6 lutego	2013	Schladming	Supergigant	1:23,96	-	Ted Ligety
4.	5 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Supergigant	1:15,68	+0,27	Hannes Reichelt
15.	7 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Zjazd	1:43,18	+0,99	Patrick Küng
2.	8 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Superkombinacja	2:36,10	+0,19	Marcel Hirscher
2.	9 lutego	2017	Sankt Moritz	Supergigant	1:25,38	+0,45	Erik Guay
4.	12 lutego	2017	Sankt Moritz	Zjazd	1:38,91	+0,39	Beat Feuz
DNS2	13 lutego	2017	Sankt Moritz	Superkombinacja	2:26,33	-	Luca Aerni
22.	6 lutego	2019	Åre	Supergigant	1:24,20	+1,18	Dominik Paris
1.	9 lutego	2019	Åre	Zjazd	1:19,98	-	-
12.	11 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:19,41	+1,04	Vincent Kriechmayr
8.	14 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Zjazd	1:37,79	+1,02	Vincent Kriechmayr
DNS2	15 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Superkombinacja	2:05,86	-	Marco Schwarz

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
43.	27 lutego	2002	Tarvisio	Zjazd	1:26,85 min	+3,30 s	Adam Cole
DNF1	28 lutego	2002	Tarvisio	Supergigant	1:25,02 min	-	Peter Fill
25.	2 marca	2002	Tarvisio	Slalom	1:30,46 min	+4,37 s	Steven Nyman
19.	3 marca	2002	Tarvisio	Kombinacja	11,77 pkt	?	Aksel Lund Svindal
32.	4 marca	2003	Briançonnais	Zjazd	1:09,49 min	+1,93 s	Daniel Albrecht
8.	7 marca	2003	Briançonnais	Gigant	2:02,72 min	+0,92 s	Daniel Albrecht Mario Scheiber
12.	8 marca	2003	Briançonnais	Slalom	1:33,74 min	+4,08 s	Marc Berthod
4.	8 marca	2003	Briançonnais	Kombinacja	2,01 pkt	+66,74	Daniel Albrecht
57.	10 lutego	2004	Maribor	Zjazd	1:09,61 min	+2,98 s	Romed Baumann
13.	12 lutego	2004	Maribor	Supergigant	1:17,49 min	+1,73 s	Hans Olsson
2.	13 lutego	2004	Maribor	Gigant	2:17,40 min	+0,89 s	Jeffrey Harrison
DNF1	14 lutego	2004	Maribor	Slalom	1:33,33 min	-	Raphael Fässler
12.	23 lutego	2005	Bardonecchia	Zjazd	1:25,58 min	+1,56 s	Rok Perko
4.	24 lutego	2005	Bardonecchia	Slalom	1:24,10 min	+0,98 s	Filip Trejbal
5.	25 lutego	2005	Bardonecchia	Supergigant	1:25,20 min	+0,15 s	Michael Gmeiner
9.	27 lutego	2005	Bardonecchia	Gigant	2:10,28 min	+1,22 s	Michael Gmeiner
2.	27 lutego	2005	Bardonecchia	Kombinacja	37,53 pkt	+1,67 pkt	Tim Jitloff

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• sezon 2003/2004: 140.
• sezon 2004/2005: 98.
• sezon 2005/2006: 43.
• sezon 2007/2008: 111.
• sezon 2008/2009: 34.
• sezon 2009/2010: 17.
• sezon 2010/2011: 13.
• sezon 2011/2012: 8.
• sezon 2012/2013: 13.
• sezon 2013/2014: 6.
• sezon 2014/2015: 2.
• sezon 2015/2016: 4.
• sezon 2016/2017: 2.
• sezon 2017/2018: 4.
• sezon 2018/2019: 13.
• sezon 2019/2020: 8.
• sezon 2020/2021: 31.
• sezon 2021/2022: 110.

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

1. Kvitfjell – 4 marca 2012 (supergigant)
2. Kvitfjell – 28 lutego 2014 (zjazd)^[1]
3. Kvitfjell – 2 marca 2014 (supergigant)
4. Lake Louise – 29 listopada 2014 (zjazd)
5. Lake Louise – 30 listopada 2014 (supergigant)
6. Beaver Creek – 5 grudnia 2014 (zjazd)
7. Val Gardena – 20 grudnia 2014 (supergigant)
8. Kitzbühel – 24 stycznia 2015 (zjazd)
9. Alta Badia – 21 grudnia 2015 (gigant równoległy)
10. Wengen – 15 stycznia 2016 (superkombinacja)
11. Jeongseon – 6 lutego 2016 (zjazd)
12. Kvitfjell – 13 marca 2016 (supergigant)
13. Val d’Isère – 2 grudnia 2016 (supergigant)
14. Val d’Isère – 3 grudnia 2016 (zjazd)
15. Val Gardena – 16 grudnia 2016 (supergigant)
16. Santa Caterina – 27 grudnia 2016 (supergigant)
17. Kvitfjell – 25 lutego 2017 (zjazd)
18. Lake Louise – 26 listopada 2017 (supergigant)
19. Kvitfjell – 11 marca 2018 (supergigant)
20. Lake Louise – 25 listopada 2018 (supergigant)
21. Kitzbühel – 24 stycznia 2020 (supergigant)

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

1. Adelboden – 10 stycznia 2009 (gigant) – 3. miejsce
2. Kranjska Gora – 29 stycznia 2010 (gigant) – 3. miejsce
3. Kranjska Gora – 30 stycznia 2010 (gigant) – 2. miejsce
4. Beaver Creek – 5 grudnia 2010 (gigant) – 2. miejsce
5. Hinterstoder – 6 lutego 2011 (gigant) – 2. miejsce
6. Beaver Creek – 6 grudnia 2011 (gigant) – 3. miejsce
7. Val Gardena – 16 grudnia 2011 (supergigant) – 3. miejsce
8. Kvitfjell – 2 marca 2012 (supergigant) – 3. miejsce
9. Kvitfjell – 3 marca 2012 (zjazd - 2. miejsce
10. Beaver Creek – 30 listopada 2012 (zjazd) – 3. miejsce
11. Val Gardena – 21 grudnia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
12. Beaver Creek – 6 grudnia 2014 (supergigant) – 2. miejsce
13. Val Gardena – 19 grudnia 2014 (zjazd) – 2. miejsce
14. Saalbach – 22 lutego 2015 (supergigant) – 3. miejsce
15. Beaver Creek – 4 grudnia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
16. Val Gardena – 18 grudnia 2015 (supergigant) – 2. miejsce
17. Val Gardena – 19 grudnia 2015 (zjazd) – 3. miejsce
18. St. Moritz – 17 marca 2016 (supergigant) – 3. miejsce
19. Alta Badia – 19 grudnia 2016 (gigant równoległy) – 3. miejsce
20. Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 2017 (zjazd) – 2. miejsce
21. Kvitfjell – 24 lutego 2017 (zjazd) – 3. miejsce
22. Beaver Creek – 1 grudnia 2017 (supergigant) – 2. miejsce
23. Val Gardena – 16 grudnia 2017 (zjazd) – 2. miejsce
24. Bormio – 28 grudnia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
25. Bormio – 29 grudnia 2017 (superkombinacja) – 3. miejsce
26. Kitzbühel – 19 stycznia 2018 (supergigant) – 2. miejsce
27. Val Gardena – 14 grudnia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
28. Kvitfjell – 3 marca 2019 (supergigant) – 2. miejsce
29. Soldeu – 13 marca 2019 (zjazd) – 2. miejsce
30. Val Gardena – 20 grudnia 2019 (supergigant) – 2. miejsce
31. Val Gardena – 18 grudnia 2020 (supergigant) – 3. miejsce

• W sumie (21 zwycięstw, 17 drugich i 14 trzecich miejsc).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-16)]. (ang.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]