Kielecki Pułk Obrony Terytorialnej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Patron | |
| Tradycje | |
| Święto | |
| Nadanie sztandaru | |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Kielecki Pułk Obrony Terytorialnej im. Leona Koczaskiego – oddział obrony terytorialnej ludowego Wojska Polskiego.
Kielecki Pułk Obrony Terytorialnej został sformowany na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej Nr 010/OTK z dnia 6 maja 1963 roku i zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 069/Org. z dnia 6 maja 1963 roku.
Jednostka została zorganizowana w terminie do dnia 30 maja 1963 roku, poza normami wojska, w garnizonie Kielce, według etatu pułku OT kategorii „C”.
Minister Obrony Narodowej rozkazem Nr 42/MON z dnia 12 października 1964 roku nadał pułkowi imię Leona Koczaskiego. 25 października 1964 roku miała miejsce ceremonia wręczenia sztandaru i nadania imienia. W uroczystości udział wzięła żona patrona jednostki, Magdalena oraz jego córka[3].
W lutym 1969 roku, w wyniku reorganizacji całej formacji OT, pułk przeformowano z kategorii „C”[4] na etat kategorii „A”[5].
Pułk rozmieszczony był w kompleksie koszarowym 4 pułku zmechanizowanego w Kielcach-Bukówce[5].
Na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego z 15 października 1974 roku z dniem 1 marca 1975 roku Kielecki pułk OT został rozformowany[5].
Struktura organizacyjna pułku[edytuj | edytuj kod]
- dowództwo, sztab,
- 4-6 kompanii piechoty a. 3 plutony piechoty i pluton ckm
- kompania specjalna a. pluton saperów, pluton łączności i pluton chemiczny
- pluton zaopatrzenia
W kwietniu 1965 roku jednostka liczyła etatowo 809 żołnierzy, w grudniu 1974 roku 693 żołnierzy[5].
Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]
- płk Antoni Kuprian (1963-1969)
- ppłk Wojciech Rzepkowski
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Leszkowicz 2022 ↓, s. 750.
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Przegląd wydarzeń, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 1-2 (34), Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”, Warszawa 1975, s. 367.
- ↑ Kajetanowicz 2008 ↓, s. 206.
- ↑ a b c d Banaszek 2013 ↓, s. 213–217.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Banaszek. Obrona Terytorialna Kraju w województwie kieleckim (1963–1975). Organizacja i działalność. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2, 2013. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0043-7182.
- Jerzy Kajetanowicz. Wojska Lądowe Obrony Terytorialnej Kraju w systemie bezpieczeństwa wewnętrznego Polski w latach 1959-1989. „Zeszyty Naukowe Akademii Obrony Narodowej”. 4, 2008. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0867-2245.
- Jerzy Kajetanowicz, Wojska Obrony Terytorialnej Kraju w systemie bezpieczeństwa Polski w latach 1959-1989, „Poligon” Magazyn Miłośników Wojsk Lądowych Nr 2 (37), Magnum X Sp. z o.o., Warszawa marzec-kwiecień 2013, ISSN 1895-3344.
- Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.