Kieczura
 Widok z grzbietu Babiej Góry | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość | 911 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°35′45″N 19°39′18″E/49,595833 19,655000 | |
Kieczura (911 m) – szczyt Beskidu Orawsko-Podhalańskiego będącego jednym z pasm Beskidu Żywieckiego[1]. Niektóre mapy podają wysokość 925 m[2]. Znajduje się w długim grzbiecie, który odchodzi od Policy i poprzez Czernic (Czyrniec), Przełęcz Zubrzycką, Kieczurę i Groniczek biegnie aż do doliny Czarnej Orawy w Jabłonce. Grzbietem tym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego. W kierunku północno-zachodnim grzbiet Kieczury poprzez bezimienny wierzchołek 901 m opada do Przełęczy Zubrzyckiej, stoki północno-wschodnie do doliny potoku Sidzina (zlewnia Bałtyku), w stoki pomiędzy Kieczurą i Groniczkiem wcina się niewielki potok będący dopływem Zubrzycy (zlewnia Morza Czarnego)[1][2].
Kieczura to mało wybitne wzniesienie. Jego szczyt i górną część stoków porasta las, dolna jest bezleśna, zajęta przez pola uprawne[1]. Przez Kieczurę prowadzi znakowany szlak turystyczny. z bezleśnego odcinka między Kieczura a Przełęczą Zubrzycka roztaczają się widoki na Babią Górę i słowacką Magurę Orawska ze szczytem Magurka, na którym znajduje się wysoka wieża przekaźnika TV[2].
- Szlak turystyczny
Przełęcz Sieniawska – Przełęcz Pieniążkowicka – Żeleźnica – Przełęcz Spytkowicka – Kieczura – Przełęcz Zubrzycka – Czernic – Polica
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2014-04-01].
- ↑ a b c Stanisław Figiel, Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, ISBN 83-89188-59-7.
