Kelly Pavlik
| Pseudonim | The Ghost |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 kwietnia 1982 |
| Obywatelstwo | |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | średnia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 42 |
| Zwycięstwa | 40 (34) |
| Porażki | 2 |
| Remisy | 0 |
| Nieodbyte | 0 |
Kelly Pavlik (ur. 4 kwietnia 1982 w Youngstown) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBC i WBO w kategorii średniej (do 160 funtów).
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Zawodową karierę rozpoczął w czerwcu 2000. Przez pierwsze cztery lata wygrał 27 pojedynków (w tym 24 przed czasem). W 2006 stoczył dwa pojedynki – oba zakończyły się jego zwycięstwem przed czasem. Najpierw 27 lipca pokonał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie byłego mistrza świata WBO w kategorii junior średniej, Bronco McKarta (choć w rundzie czwartej był liczony)[1], a 2 listopada, technicznym nokautem czwartej rundzie zakończył pojedynek z Lenordem Pierre'em[2].
27 stycznia 2007, w pojedynku eliminacyjnym WBC, znokautował w ósmej rundzie Meksykanina, José Luisa Zertuche[3]. W kolejnym pojedynku eliminacyjnym WBC, 19 maja 2007, Pavlik pokonał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie Edisona Mirandę[4].
29 września 2007 zdobył tytuły mistrza świata WBC i WBO, pokonując przez techniczny nokaut w siódmej rundzie Jermaina Taylora, mimo że w drugiej rundzie leżał na deskach, a w momencie zatrzymania walki przegrywał na punkty u wszystkich trzech sędziów[5]. 16 lutego 2008 doszło do walki rewanżowej między oboma pięściarzami. Stawką pojedynku nie były pasy mistrzowskie WBC i WBO, ponieważ strony ustaliły limit wagowy przewyższający kategorię średnią i wynoszący 166 funtów. Walkę wygrał ponownie Pavlik, tym razem na punkty po jednogłośnej decyzji sędziów[6].
Niecałe cztery miesiące później pokonał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie Gary'ego Locketta[7]. 18 października 2008 doszło do pojedynku z Bernardem Hopkinsem. Stawką pojedynku nie były posiadane przez Pavlika tytuły mistrza świata, a przed walką ustalono wcześniej limit wagowy – 170 funtów. Pavlik wyraźnie przegrał pojedynek na punkty po jednogłośnej decyzji sędziów[8].
21 lutego 2009 w kolejnym pojedynku mistrzowskim pokonał Marco Antonio Rubio, który nie wyszedł do walki po przerwie między dziewiątą i dziesiątą rundą[9]. Dziesięć miesięcy później pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie Miguela Angela Espino. Espino dwukrotnie był liczony w czwartej rundzie, a po kolejnym nokdaunie w rundzie piątej zrezygnował z dalszej walki[10].
17 kwietnia 2010 stracił tytuły mistrza świata WBC i WBO, przegrywając jednogłośnie na punkty z Sergio Gabrielem Martínezem[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Luis Escobar: Pavlik TKO's McKart In Six. The Boxing Times. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- ↑ Spencer Cobb Adams: Pavlik TKO's Pierre In Four. The Boxing Times. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- ↑ Graham Houston: Kelly Pavlik KO8 Jose Luis Zertuche. Fightwriter.com. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- ↑ John Gregg: Pavlik Mauls Miranda Scores 7th Round TKO. The Boxing Times. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- ↑ Luis Escobar: Pavlik Prevails TKO's Taylor. The Boxing Times. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- ↑ Frank Gonzalez Jr.: Pavlik Decisions Taylor in Rematch. Boxing247.com. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- ↑ Frank Gonzalez Jr.: Pavlik and Lopez Winning by Early Knockouts. Boxing247.com. [dostęp 2008-10-30]. (ang.).
- ↑ Anthony Coleman: Bernard Hopkins: The Living Legend. Boxing247.com. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- ↑ Graham Houston: Kelly Pavlik TKO end of 9 Marco ANtonio Rubio. Fightwriter.com. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- ↑ Brady Crytzer, Antonio Castro: Pavlik batters Espino. Fightnews.com. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
- ↑ Martinez claims middleweight belts. ESPN.com. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).