Keijo Liinamaa
 | |
| Pełne imię i nazwisko | Keijo Antero Liinamaa |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1929 |
| Data i miejsce śmierci | 28 czerwca 1980 |
| Premier Finlandii | |
| Okres | od 13 czerwca 1975 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Keijo Antero Liinamaa (ur. 6 kwietnia 1929 w Mänttä, zm. 28 czerwca 1980 w Helsinkach[1]) – fiński prawnik i urzędnik państwowy, minister (1970, 1971–1972), w 1975 premier Finlandii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Z wykształcenia prawnik[2]. Pracował w centrali związkowej Suomen Ammattiliittojen Keskusjärjestö SAK, jako dyrektor w administracji swojej rodzinnej miejscowości i na wyższym stanowisku w resorcie pracy[1]. Był okręgowym mediatorem w sprawach pracowniczych[2], a w latach 1965–1970 i 1979–1980 zajmował stanowisko krajowego mediatora[1], urzędnika państwowego pośredniczącego w sporach pracowniczych. W randze ministra wchodził w skład dwóch przejściowych rządów, którymi kierował Teuvo Aura. Od maja do lipca 1970 pełnił funkcje ministra sprawiedliwości oraz ministra w ministerstwie sprawiedliwości. Od października 1971 do lutego 1972 był ministrem pracy. Od czerwca do listopada 1975 sam sprawował urząd premiera w ramach kolejnego tymczasowego gabinetu[3]. W latach 1973–1976 zasiadał w radzie miejskiej Helsinek[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Liinamaa, Keijo, uppslagsverket.fi [zarchiwizowane 2019-10-28] (szw.).
- ↑ a b c Liinamaanpuisto, vihreatsylit.fi [zarchiwizowane 2019-09-21] (ang.).
- ↑ Keijo Liinamaa [online], valtioneuvosto.fi [dostęp 2024-02-11] (fiń.).
