Kazimierz Rymarkiewicz
| Data i miejsce urodzenia | 24 kwietnia 1859 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 24 marca 1918 |
| Zawód, zajęcie |
Kazimierz Rymarkiewicz (ur. 24 kwietnia 1859 w Kaliszu, zm. 24 marca 1918 w Warszawie) – polski prawnik, sędzia, adwokat, działacz społeczny, kulturalny i oświatowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Kazimierz Rymarkiewicz był synem Józefa Benedykta Rymarkiewicza, lekarza, doktora medycyny i chirurgii, działacza społecznego, i Anny Elżbiety z domu Karsch[1]. W 1857 Rymarkiewiczowie sprowadzili się do Kalisza, gdzie w latach 1859–1867 Józef zajmował stanowisko zastępy, a następnie lekarza naczelnego Szpitala Św. Trójcy, a od 1873 do śmierci (1898) lekarza naczelnego Szpitala Starozakonnych[2][3]. Rymarkiewiczowie zajmowali mieszkanie w domu przy ul. Warszawskiej nr hip. 65[3] (obecnie w tym miejscu wznosi się dom przy ul. Zamkowej 8), w którym prowadzili dom otwarty, gdzie spotykała się inteligencja kaliska (a także warszawska). Tam też urodził się Kazimierz; miał dwie siostry, Marię Anielę (ur. 1857) i Zofię Bibiannę (ur. 1866).
Ukończył Męskie Gimnazjum Klasyczne w Kaliszu, a następnie podjął studia prawnicze kolejno na uniwersytetach w Petersburgu i w Warszawie, po ukończeniu których wrócił do Kalisza i rozpoczął aplikanturę w miejscowym sądzie okręgowym[1]. W latach 1889–1907 był sędzią przysięgłym w Sądzie Okręgowym w Kaliszu, następnie adwokatem (patronem) tego sądu[1].
9 listopada 1906 na łamach dziennika „Gazeta Kaliska” ogłosił artykuł programowy „Muzeum w Kaliszu”[4], w którym nawoływał m.in. do wzmożenia społecznych wysiłków na rzecz utworzenia Muzeum Ziemi Kaliskiej; artykuł ten ukazał się na niespełna dwa tygodnie przed zebraniem założycieli muzeum, które odbyło się 20 listopada w gmachu Kaliskiego Towarzystwa Muzycznego[5].
Był redaktorem informacyjno-literackiego „Kalendarza na Szkołę Rzemiosł w Kaliszu”, wydawanego w latach 1907–1911, dochód z którego przeznaczony był na kapitał założycielski przyszłej szkoły rzemieślniczej[6] (jednak Szkołę Rzemieślniczo-Przemysłową zdołano w Kaliszu otworzyć dopiero w 1929).
Od 1915 pełnił funkcję członka Najwyższego Trybunału Królestwa Polskiego. Był delegatem do komisji mającej za zadanie opracować status samorządu dla miast Królestwa Polskiego.
Prezes kaliskiego oddziału Towarzystwa Popierania Przemysłu i Handlu. Współtworzył (i był pierwszym prezesem) Publicznej Biblioteki im. Adama Mickiewicza w Kaliszu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Słownik biograficzny Wielkopolski południowo-wschodniej : ziemi kaliskiej. Danuta Wańka (red.). T. 3. Kalisz: Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 2007, s. 639–640. ISBN 978-83-85638-73-5.
- ↑ Edward Beatus, Wacław Mączkowski: Rys historyczny oraz stan obecny Szpitala Starozakonnych w Kaliszu. W: Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. Stanisław Kamieński (red.). Warszawa: Towarzystwo Lekarskie Warszawskie, 1904, s. 78–79.
- ↑ a b Polski słownik biograficzny. Henryk Markiewicz (red. nacz.). T. 33, z. 139: Ryl Henryk – Rząśnicki Adolf. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1992, s. 510.
- ↑ Kazimierz Rymarkiewicz. Muzeum w Kaliszu. „Gazeta Kaliska”. 310 (3264), s. 1, 9 listopada 1906. Kalisz: Józef Radwan.
- ↑ Iwona Barańska. W 100-lecie Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej : o początkach muzeum w Kaliszu. „Muzealnictwo”. 51, s. 114–125, 2010. Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa; Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów. ISSN 2391-4815.
- ↑ Ewa Andrysiak: „Kalendarz na Szkołę Rzemiosł w Kaliszu” (1907–1911) jako przykład inicjatywy edytorskiej wspierającej szkolnictwo polskie w latach zaborów. W: Oświatowe i edukacyjne aspekty działalności wydawniczej w XIX i początkach XX wieku. Iwonna Michalska (red.), Grzegorz Michalski (red.). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2016, s. 55. ISBN 978-83-8088-112-9.