Kazimierz Roman Dębicki

Kazimierz Roman Dębicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1896
Sambor, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1980
USA

Poseł RP w Jugosławii
Okres

od 16 maja 1935
do 30 sierpnia 1942[1]

Poprzednik

Władysław Günther-Schwarzburg

Następca

Mieczysław Marchlewski

Poseł RP na Kubie[2]
Okres

od 1 października 1942
do 1959 (od 5 lipca 1945 jako nieoficjalny przedstawiciel Rządu RP na Obczyźnie)

Następca

Wiktor Lerczak (jako przedstawiciel PRL)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Wielki Oficer Orderu Świętego Sawy (Serbia) Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Feniksa (Grecja) Komandor Orderu Korony Dębowej (Luksemburg) Oficer Orderu Leopolda (Belgia) Oficer Orderu Korony (Belgia) Order Krzyża Orła II Klasy (Estonia)

Kazimierz Roman Dębicki (ur. 20 stycznia 1896[3] w Samborze, zm. 26 lutego 1980 w USA) – polski dyplomata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze, następnie studiował w Akademii Konsularnej w Wiedniu. W czasie I wojny światowej służył w latach 1915–1917 w Armii Austro-Węgier, dochodząc do stopnia podporucznika artylerii.

Od lipca 1919 w służbie dyplomatycznej II Rzeczypospolitej, początkowo jako pracownik kontraktowy w poselstwie RP w Wiedniu (1919), następnie był attaché z tytułem sekretarza legacyjnego w Delegaturze RP, a potem w poselstwie w Budapeszcie (1919–1924) i sekretarzem Poselstwa RP w Brukseli (1924–1927). Od 1 października 1927 do 1 października 1933 pełnił obowiązki radcy, a następnie dyrektora gabinetu ministra spraw zagranicznych.

16 maja 1935 mianowany posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym przy rządzie Królestwa Jugosławii w Belgradzie, a po ataku III Rzeszy na Jugosławię 6 kwietnia 1941 opuścił wraz z personelem poselstwa Belgrad, by od 10 sierpnia 1941 do 30 sierpnia 1942 kontynuować misję przy rządzie Królestwa Jugosławii na emigracji w Kairze i Londynie. Od października 1942 do 5 lipca 1945 był posłem w Hawanie z zakresem terytorialnym placówki obejmującym: Kubę, Dominikanę i Haiti. Po zakończeniu II wojny światowej wykładał w Georgetown University w Waszyngtonie. Był autorem prac z zakresu historii stosunków międzynarodowych.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 10 sierpnia 1941 przy rządzie Królestwa Jugosławii na uchodźstwie
  2. Z akredytacją na Haiti i Dominikanę
  3. Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 140.
  4. a b c d e f g h i Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 140.
  5. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na terenie Ligi Narodów w dziedzinie obrony interesów Polski”.
  6. M.P. z 1927 r. nr 143, poz. 370 „za zasługi na polu dyplomatycznem”.
  7. Eesti tänab 1919–2000, Tallinn: Eesti Vabariigi Riigikantselei, 2000, s. 152–155, ISBN 9985-60-778-3 [dostęp 2014-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-27] (est.).

Bibliografia, literatura[edytuj | edytuj kod]