Kazimierz Majewski (archeolog)

Kazimierz Majewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

25 marca 1903
Brzeżany

Data i miejsce śmierci

27 lipca 1981
Warszawa

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: archeologia
Alma Mater

Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie

Doktorat

1929

Habilitacja

1935

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
Uniwersytet Wrocławski
Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Order Cyryla i Metodego (1950-1991)
Grób Kazimierza Majewskiego na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Kazimierz Władysław Majewski (ur. 25 marca 1903 w Brzeżanach, zm. 27 lipca 1981 w Warszawie) – polski historyk i archeolog, specjalizujący się w problematyce starożytnej Grecji i Rzymu[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 marca 1903 w Brzeżanach, w rodzinie Kazimierza i Teresy z Piotrowskich. Ukończył gimnazjum w Brzeżanach[2]. W roku akademickim 1922/23 studiował polonistykę na UJK we Lwowie. Następny rok spędził w więzieniu, podejrzany o przynależność do Komunistycznych Partii Zachodniej Ukrainy. Po uwolnieniu wznowił studia, tym razem na historii[3]. Absolwent archeologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1927). Doktorat w 1929, habilitacja w 1935[4]. Studia uzupełniał m.in. w Berlinie, Rzymie i Atenach. Od 1928 asystent UJK, w październiku 1936 otrzymał prawo veniam legendi z zakresu archeologii klasycznej na Wydziale Humanistycznym UJK[5]. Był członkiem Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Filologicznego i Lwowskiego Towarzystwa Prehistorycznego[2].

W latach 1939–1941 kierownik katedry historii starożytnej na Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie.

W połowie lipca 1945 był delegatem Ministerstwa Kultury i Sztuki w zakresie ochrony zabytków muzealnych na Dolnym Śląsku. W latach 1945–1951 profesor na Uniwersytecie Wrocławskim, od 1951 na Uniwersytecie Warszawskim. Był redaktorem naczelnym pisma „Archaeologia Polona”. Z jego inicjatywy zostało na początku 1946 powołane do życia Polskie Towarzystwo Archeologiczne, w tym też Towarzystwie wybrano Majewskiego sekretarzem generalnym i redaktorem rocznika „Archeologia” oraz serii wydawniczej „Biblioteka Archeologiczna”. Był dyrektorem i organizatorem w 1954 Instytutu Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk. Od 1952 był członkiem korespondentem, zaś od 1966 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[6].

Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C37-3-2)[7].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janina Chodera, Feliks Kiryk (red.), Słownik biograficzny historii Polski. T. 2: L-Ż, Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2005, s. 908, ISBN 978-83-04-04692-4 [dostęp 2023-09-27].
  2. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 187. [dostęp 2021-08-12].
  3. Janina Chodera, Feliks Kiryk (red.), Słownik biograficzny historii Polski. T. 2: L-Ż, Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2005, s. 908, ISBN 978-83-04-04692-4 [dostęp 2023-09-27].
  4. Portrety Uczonych. Profesorowie Uniwersytetu Warszawskiego po 1945, L-R Monumenta Universitatis Varsoviensis 1816–2016, Warszawa, 2016.
  5. Nowi profesorowie na Uniwersytecie lwowskim, „Gazeta Lwowska”, 245, 24 października 1936, s. 2 [dostęp 2021-05-05].
  6. Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-05-04].
  7. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  8. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1566 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za wybitne zasługi w dziedzinie nauki”.
  9. M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 1007 „za wybitną działalność naukową”.
  10. M.P. z 1947 r. nr 143, poz. 865 „za zasługi położone przy odbudowie i organizacji wyższych uczelni we Wrocławiu”.
  11. M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450 - Uchwała Rady Państwa z dnia 14 stycznia 1955 r. nr 0/126 - na wniosek Prezesa Polskiej Akademii Nauk.
  12. Zbigniew Tabasz, Kazimierz Majewski (1903–1981), „Acta Archaeologica Carpathica”, 22, 1983, s. 293.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ludwika Press, Jubileusz prof. dra Kazimierza Majewskiego, „Roczniki Uniwersytetu Warszawskiego”. 18 (1978), s. 149–150.
  • Jerzy Kolendo, Kazimierz Majewski (25 III 1903–27 VII 1981), „Kwartalnik Historyczny”. 89 (1981), nr 2/3, s. 529–531.
  • Jerzy Wielowiejski, Prof. dr hab. Kazimierz Majewski 1903–1981, „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej” 29 (1981), nr 4, s. 551–554.
  • Jerzy Wielowiejski, Kazimierz Majewski 25 III 1903–27 VII 1981, „Wiadomości Numizmatyczne” 1981, z. 3/4, s. 214–215.
  • Maria Nowicka, Kazimierz Majewski (1903–1981), „Acta Poloniae Historia” 46 (1982), s. 287–288.
  • Roman Rybicki, Kazimierz Władysław Majewski (1903–1981), „Z Otchłani Wieków” 48 (1982), nr 1/3, s. 109–113.
  • Zbigniew Tabasz, Kazimierz Majewski 1903–1981, „Acta Archaeologica Carpathia” 22 (1982/1983), s. 292–293.
  • Ludwika Press, Profesor Kazimierz Majewski. (W pierwszą rocznicę śmierci: 1903–1981), „Meander” 37 (1982), z. 10, s. 387–397.
  • Ludwika Press, Maria Nowicka, Bogdan Rutkowski, Jerzy Wielowiejski, Aleksandra Wąsowicz, Stefan Parnicki-Pudełko, Stanisława Kołkówna, Aleksander Wąsowicz, Kazimierz Majewski (25 III 1903–27 VII 1981). Sa vie et son oeuvre, „Archeologia” 33 (1982), s. 9–45.
  • Roman Rybicki, Kazimierz W. Majewski (1903–1981), archeologist, „Polish Review” 29 (1984), No 1/2, s. 31–37.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Publikacje Kazimierza Majewskiego w katalogu Biblioteki Narodowej [1]