Kazimierz Lach

Kazimierz Lach
Sługa Boży
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1886
Strzelczyska

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 1941
KL Dachau

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 czerwca 1911

Kazimierz Lach (ur. 27 lutego 1886 w Strzelczyskach, zm. 5 kwietnia 1941 w KL Dachau) – polski prezbiter katolicki, kapłan diecezjalny diecezji przemyskiej, ofiara niemieckiego terroru w okresie II wojny światowej, Sługa Boży, męczennik[1][2].

Tabliczka upamiętniająca na kaplicy Dydyńskich w Dydni

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Sakrament święceń kapłańskich z rąk biskupa Józefa Sebastiana Pelczara otrzymał 29 czerwca 1911[3]. Został skierowany do Sokołowa[4], a potem do Brzozowa[5], gdzie pełnił obowiązki wikariusza[3]. Po otrzymaniu nominacji na stanowisko proboszcza parafii św. Michała Archanioła i św. Anny przeniósł się do Dydni[3]. Przez dwadzieścia trzy lata posługi kapłańskiej wykazywał się pobożnością, filantropią, gorliwością i bezinteresownością[3].

Po wybuchu II wojny światowej kontynuował realizację powołania jako duszpasterz parafialny[2]. 8 sierpnia 1940 został zadenuncjowany przez Ukraińca[2] i aresztowany przez Gestapo pod zarzutem tworzenia organizacji niepodległościowej w okupowanej przez Niemców Polsce[3]. Uwięziony w więzieniu w Sanoku od 31 lipca do 9 września 1940[6], przebywał następnie w tarnowskim więzieniu, a 8 października przetransportowany został do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz i oznakowany numerem 5722, stamtąd 12 grudnia do KL Dachau, gdzie zarejestrowano go pod numerem 22227[2]. Zmarł 5 kwietnia 1941 na skutek wycieńczenia i głodu[2].

Tabliczka z symboliczną inskrypcją upamiętniającą ks. Kazimierza Lachazostała umieszczona na tylnej ścianie kaplicy grobowej rodziny Dydyńskich na cmentarzu w Dydni, gdzie złożono też prochy z obozu w Dachau[7].

Został jednym z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej[8][9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. MARTYRS KILLED IN ODIUM FIDEI BY THE NAZIS DURING THE SECOND WORLD WAR (III), poz. 48. [dostęp 2015-08-01]. (ang.).
  2. a b c d e „BIAŁA KSIĘGA” Martyrologium duchowieństwa – Polska XX w. (lata 1914–1989) dane osobowe. Rzymskokatolicka parafia pod wezwaniem św. Zygmunta w Słomczynie. [dostęp 2015-08-01].
  3. a b c d e Jerzy Ferdynand Adamski. „Nasza Gmina Dydnia”. 2 (7), s. 10, II kw. 2006. Urząd Gminy w Dydni. ISSN 1733-679X. (pol.). 
  4. Nowa książka o parafii sokołowskiej.. [w:] Słudzy ołtarza [on-line]. Miejskia i Gminna Biblioteka Publiczna w Sokołowie Małopolskim, 10 kwietnia 2013. [dostęp 2015-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-21)].
  5. Lucjan Krynicki: Ksiądz Marcin Biały. Parafia rzymskokatolicka w Budach Łańcuckich pw. Niepokalanego Serca NMP. [dostęp 2015-08-01].
  6. Gefängnis in Sanok. Księga więźniów śledczych 1939-1940 (zespół 134, sygn. 97). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 171 (poz. 1770).
  7. Gminny Program Opieki nad Zabytkami Gminy Dydnia na lata 2021-2024. edziennik.rzeszow.uw.gov.pl. s. 48. [dostęp 2023-04-30].
  8. Słudzy Boży w procesie beatyfikacyjnym drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej. [dostęp 2015-08-01].
  9. Proces beatyfikacyjny. [dostęp 2015-08-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]