Katy B

Katy B
Ilustracja
Katy B podczas występu w Perth w Australii, wrzesień 2011
Imię i nazwisko

Kathleen Anne Brien

Pseudonim

Katy B, Baby Katy

Data i miejsce urodzenia

8 maja 1989
Peckham, Londyn, Anglia

Typ głosu

sopran[1]

Gatunki

electronica, dance, house, dubstep, UK garage, R&B

Zawód

piosenkarka, autorka tekstów

Aktywność

od 2008

Wydawnictwo

Rinse, Columbia[2], Virgin EMI

Współpracownicy
Ms. Dynamite, Tinie Tempah, Craig David
Strona internetowa

Katy B, właśc. Kathleen Anne Brien[3] (ur. 8 maja 1989 w Londynie) to brytyjska piosenkarka oraz autorka tekstów, wykonująca muzykę elektroniczną. Pierwsze solowe nagranie wydała w 2010 roku, a do jej największych dotychczas przebojów należą utwory „Katy on a Mission”, „Lights On”, „Crying for No Reason” oraz „Turn the Music Louder (Rumble)”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w dzielnicy Peckham w południowym Londynie[4]. Katy B wywodzi się ze środowiska sceny dubstepowej[5] i od lat związana jest z niezależną rozgłośnią radiową Rinse FM (początkowo piracką). W 2007 roku udzieliła wokalu do singla „Heartache” pod pseudonimem Baby Katy[6]. Uczęszczała do prestiżowej szkoły muzycznej BRIT School[5].

W 2010 roku wydała dwa single: „Katy on a Mission” oraz „Lights On” (ten drugi z gościnnym udziałem raperki Ms. Dynamite). Oba nagrania spotkały się z bardzo pozytywnym odbiorem i dotarły do pierwszej piątki listy sprzedaży w Wielkiej Brytanii[7]. Katy B udzieliła też wokalu w utworach innych muzyków, m.in. w przebojowym singlu „Perfect Stranger” grupy Magnetic Man.

Debiutancki album On a Mission ukazał się w kwietniu 2011 i zawierał kolejny spory hit „Broken Record”. Płyta dotarła do 2. miejsca w Wielkiej Brytanii[8] i zebrała przychylne recenzje[9], a także nominację do Mercury Prize. Katy wyruszyła w trasę koncertową supportując rapera Tinie Tempah, a następnie występując solo. W 2012 roku wydała singel „Anywhere in the World” z Markiem Ronsonem, który został wykorzystany do reklamowania Coca-Coli przy XXX Letnich Igrzyskach Olimpijskich.

W roku 2013 zaprezentowała nowe nagrania „What Love Is Made Of” i „5 AM”, które spotkały się ze średnim sukcesem. 7 lutego 2014 roku ukazał się drugi album Katy B zatytułowany Little Red, poprzedzony dużym przebojem „Crying for No Reason”, który uplasował się w pierwszej piątce najpopularniejszych singli[8]. Album otrzymał pozytywne recenzje[10] i zadebiutował na pierwszym miejscu UK Albums Chart[8], stając się tym samym pierwszym albumem Katy B, który dotarł na szczyt tego notowania.

Jesienią 2015 roku singel „Turn the Music Louder (Rumble)”, nagrany wspólnie z Tinie Tempah i brytyjskim DJ-em KDA, dotarł do 1. miejsca na liście UK Singles Chart[11]. Następny singel, „Who Am I”, w którym gościnnie pojawili się Craig David i Major Lazer, wydany został na początku następnego roku, a trzeci album piosenkarki, zatytułowany Honey, w kwietniu 2016. Krążek zadebiutował na 22. miejscu listy sprzedaży w Wielkiej Brytanii[12], okazując się najmniej popularnym krążkiem Katy B do tej pory, choć zebrał przychylne opinie[13].

Po kilkuletniej przerwie Katy B powróciła z EP-ką Peace and Offerings w listopadzie 2021, która była zwrotem ku brzmieniom R&B i neo soul. Wydawnictwo nie weszło na listy przebojów, jednak otrzymało pozytywne recenzje[14][15].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Julianne Escobedo Shepherd: Katy B: Regular Girl Turned UK Dance Diva. www.mtv.com, 2011-09-09. [dostęp 2016-05-19]. (ang.).
  2. Tego Sigel: Katy B Signs To Columbia Records. www.rwdmag.com, 2010-11-15. [dostęp 2015-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-29)]. (ang.).
  3. Katy B interview: 'I'll still be raving at 55'. BBC, 2016-03-24. [dostęp 2016-05-19]. (ang.).
  4. Katy B: I was banned from the Brit school canteen. The Guardian, 2014-05-17. [dostęp 2016-05-19]. (ang.).
  5. a b Katy B: media towarzyszą nam wszędzie. Onet.pl, 2011-04-25. [dostęp 2011-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-27)]. (pol.).
  6. HEARTACHE VIDEO. YouTube. [dostęp 2016-05-19]. (ang.).
  7. Katy B zadebiutuje w maju. Wirtualna Polska, 2011-04-11. [dostęp 2011-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-14)]. (pol.).
  8. a b c Justin Myers: Official Charts Pop Gem #86: Katy B – Crying For No Reason. www.officialcharts.com, 2014-12-13. [dostęp 2016-05-19]. (ang.).
  9. Reviews for On a Mission by Katy B. Metacritic. [dostęp 2016-05-19]. (ang.).
  10. Reviews for Little Red by Katy B. Metacritic. [dostęp 2016-05-19]. (ang.).
  11. Amy Davidson: KDA, Katy B and Tinie Tempah beat One Direction's 'Perfect' to No.1. Digital Spy, 2015-10-23. [dostęp 2016-05-19]. (ang.).
  12. Official Albums Chart Top 100: 29 April 2016 - 05 May 2016. www.officialcharts.com. [dostęp 2016-05-19]. (ang.).
  13. Critic Reviews for Honey. Metacritic. [dostęp 2016-05-19]. (ang.).
  14. Joe Muggs: Album: Katy B - Peace and Offerings. theartsdesk.com, 2021-10-30. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  15. Chris Taylor: Katy B - Peace and Offerings review. diymag.com, 2021-10-29. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]