Katarzyna Barbara Branicka
 | |
 Trąby | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
Katarzyna Barbara Branicka z Radziwiłłów (ur. 6 grudnia 1693 w Białej, zm. 16 października 1730 w Białymstoku) – pierwsza żona hetmana Jana Klemensa Branickiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Katarzyna Barbara była córką księcia Karola Stanisława Radziwiłła i księżniczki Anny Katarzyny z Sanguszków. Była siostrą Michała Kazimierza (zwanego Rybeńko), Hieronima Floriana i Tekli Róży.
Małżeństwo z hetmanem Janem Klemensem Branickim[edytuj | edytuj kod]
1 października 1720 w Białej Podlaskiej Katarzyna Barbara Radziwiłłówna wyszła za mąż za hetmana Jana Klemensa Branickiego. Małżeństwo poprzedziła umowa przedślubna z 29 września 1720 roku, w której zagwarantowano panu młodemu posag w wysokości 200 000 zł (do wypłacenia w dwu ratach – w 1721 i 1722 roku). Przekazano także wyprawę składającą się z ruchomości i kosztowności o wartości 200 000 zł. Ruchomości, które otrzymała Katarzyna Barbara Radziwiłłówna, weszły w skład wyposażenia stale rozbudowywanego pałacu w Białymstoku. Jeszcze po pół wieku (w inwentarzach z 1772 i 1775) udało się przyporządkować trzy obiekty – dwa łóżka i obraz – które znalazły się w wyprawie z 1720 roku.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karol Łopatecki: Intercyza zawarta między Janem Klemensem Branickim a Katarzyną Barbarą Radziwiłłówną jako przykład realizacji strategii rodzinnych magnaterii (1720 r.). Przeszłość Demograficzna Polski, Tom 38, Numer 3 (2016) s. 31-64