Kasim-beğ

Ten artykuł od 2007-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kasim-beğ (ur. ?, zm. 1280) – dowódca korpusu wojsk Nogaja w czasie tatarskiego najazdu na Bułgarię 1278-1279, protostrator z nominacji bizantyńskiej.

Kasim-beğ wtargnął do Bułgarii jako jeden z dowódców łupieżczego rajdu, zsynchronizowanego z bizantyńskim uderzeniem od południa. Wraz ze swym korpusem przyjął zwierzchnictwo operacyjne Bizantyńczyków, którzy nagrodzili go w trakcie kampanii za współpracę wysoką godnością protostratora. Po nieudanym oblężeniu Silistrii nad Dunajem, gdzie schronił się bułgarski car Iwajło (1278-1279), przeszedł na stronę kontratakującego przeciwnika. Prawdopodobnie miał wkład w zwycięstwa Iwajły nad Bizantyńczykami 17 czerwca i 5 sierpnia 1279 r., które umożliwiły wyparcie z Bułgarii południowych agresorów. Niekorzystny dla Iwajły obrót sytuacji wewnętrznej zmusił ich obu do szukania pomocy u Nogaja. Ten jednak odwlekał moment podjęcia decyzji, aż wreszcie pod wpływem alkoholu nakazał stracić i obalonego cara, i swego wodza.