Karol von Hohenzollern
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 25 lipca 1732 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 11 sierpnia 1803 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia | 20 lipca 1778 | |
| Sakra biskupia | 4 października 1778 | |
| Data konsekracji | 4 października 1778 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Jan Karol von Hohenzollern właściwie Johann Nepomuck Karl von Hohenzollern-Hechingen (ur. 25 lipca 1732 we Fryburgu Bryzgowijskim, zm. 11 sierpnia 1803 w Oliwie) – biskup rzymskokatolicki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z katolickiej gałęzi rodu Hohenzollernów. Początkowo służył w armii francuskiej w której awansowany został do stopnia pułkownika. Kiedy zgłosił się do armii pruskiej, król Fryderyk II wyznaczył dla niego inne zadanie i został skierowany na studia teologiczne. Święcenia przyjął w 1777 roku[1]. Opat komendatoryjny opactwa cystersów w Pelplinie w latach 1779–1795 i opactwa cystersów w Oliwie od 1782, biskup chełmiński w latach 1785–1795, biskup warmiński w latach 1795–1803. Był senatorem I Rzeczypospolitej, członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku. A-K. Olsztyn 1984, s. 105.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 308.