Karol Zalewski

Karol Zalewski
Ilustracja
Karol Zalewski, Poznań 2021
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1993
Reszel

Kariera seniorska
Lata Klub
2009–2018 AZS UWM Olsztyn
2018– AZS-AWF Katowice
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 lekkoatletyka
(sztafeta mieszana 4 × 400 m)
Halowe mistrzostwa świata
złoto Birmingham 2018 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Praga 2015 sztafeta 4 × 400 m
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
złoto Tampere 2013 bieg na 200 m
złoto Tallinn 2015 bieg na 200 m
srebro Tampere 2013 sztafeta 4 × 400 m
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Barcelona 2012 sztafeta 4 × 400 m
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Karol Zalewski (ur. 7 sierpnia 1993 w Reszlu[1]) – polski lekkoatleta, specjalizujący się w biegach sprinterskich, mistrz olimpijski w sztafecie mieszanej 4 × 400 metrów[2].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pochodzący z Reszla zawodnik początkowo grał w piłkę nożną w miejscowym klubie Orlęta Reszel[3]. Jego pierwszą trenerką lekkoatletyczną była Bronisława Ludwichowska, a później przez lata jego trenerem był Zbigniew Ludwichowski[3]. Podczas debiutu na imprezie międzynarodowej, w 2011 na mistrzostwach Europy juniorów w Tallinnie, nabawił się kontuzji i nie mógł wystartować w biegu na 200 metrów oraz sztafecie[4]. Rok później w Barcelonie na mistrzostwach świata juniorów był czwarty w biegu na 200 metrów[5] i sztafecie 4 × 100 metrów[6] oraz zdobył srebrny medal w biegu rozstawnym 4 × 400 metrów[7]. W lipcu 2013 został w Tampere młodzieżowym mistrzem Europy w biegu na 200 metrów[8] oraz wraz z kolegami zdobył srebro w sztafecie sprinterskiej[9]. Podczas mistrzostw świata w Moskwie (2013) dotarł do półfinału w rywalizacji na 200 metrów[10] oraz wraz z kolegami nie awansował do finału biegu rozstawnego[11]. 8 marca 2015 podczas Halowych mistrzostw Europy w Pradze zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów[12]. W lipcu 2015 obronił, jako pierwszy sprinter w historii, tytuł młodzieżowego mistrza Europy[13].

W 2018 biegł na pierwszej zmianie polskiej sztafety 4 × 400 metrów, która triumfowała w halowych mistrzostwach świata i ustanowiła wynikiem 3:01,77 halowy rekord świata w tej konkurencji[14].

Reprezentant kraju na drużynowych mistrzostwach Europy.

Medalista mistrzostw Polski seniorów ma w dorobku sześć złotych (Toruń 2013 – biegi na 100 i 200 metrów, Szczecin 2014 – biegi na 100 i 200 metrów, Kraków 2015 – bieg na 200 metrów oraz Bydgoszcz 2016 – bieg na 100 metrów) i jeden srebrny (Kraków 2015 – bieg na 100 metrów) medal. Stawał na podium halowych mistrzostw Polski seniorów zdobywając pięć złotych medali (Sopot 2014 – bieg na 200 metrów, Toruń 2015 – biegi na 200 i 400 metrów, Toruń 2016 – bieg na 200 metrów i Toruń 2021 – bieg na 400 metrów) oraz srebro (Spała 2013 – bieg na 200 metrów). Złoty medalista mistrzostw Polski w kategoriach: kadetów, juniorów oraz młodzieżowców.

W 2021 zdobył złoty medal w sztafecie mieszanej 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w Tokio. W biegu finałowym sztafetę tworzył wraz z Natalią Kaczmarek, Justyną Święty-Ersetic i Kajetanem Duszyńskim.

W 2021 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[15].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Pozycja Wynik
2011 Mistrzostwa Europy juniorów Estonia Tallinn bieg na 200 m eliminacje DSQ
2012 Mistrzostwa świata juniorów Hiszpania Barcelona sztafeta 4 × 100 m 4. miejsce 39,47
bieg na 200 m 4. miejsce 20,54
sztafeta 4 × 400 m 2. miejsce 3:05,05
2013 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Wielka Brytania Gateshead sztafeta 4 × 100 m 3. miejsce 38,71
bieg na 200 m DSQ
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Finlandia Tampere bieg na 200 m 1. miejsce 20,41
sztafeta 4 × 100 m 2. miejsce 38,81
Mistrzostwa świata Rosja Moskwa bieg na 200 m półfinał 20,66
sztafeta 4 × 100 m eliminacje 38,51
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych bieg na 200 m 8. miejsce 20,58
sztafeta 4 × 100 m 6. miejsce 38,85
2015 Halowe mistrzostwa Europy Czechy Praga bieg na 400 m półfinał 46,84
sztafeta 4 × 400 m srebro 2. miejsce 3:02,97
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Estonia Tallinn bieg na 200 m 1. miejsce 20,49
Mistrzostwa świata Pekin bieg na 200 m eliminacje 20,77
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam bieg na 200 m półfinał 20,69
sztafeta 4 × 100 m 6. miejsce 38,69
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro bieg na 200 m eliminacje 20,54
2017 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Francja Lille bieg na 200 m 6. miejsce 20,87
sztafeta 4 × 100 m 7. miejsce 39,21
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 3:01,77
Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin bieg na 400 m 4. miejsce 45,34
sztafeta 4 × 400 m 5. miejsce 3:02,27
2019 Halowe Mistrzostwa Europy Wielka Brytania Glasgow bieg na 400 m półfinał DNS
2021 World Athletics Relays Polska Chorzów sztafeta 4 × 200 m DQ
sztafeta 4 × 400 m eliminacje 3:05,04
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio sztafeta mieszana 4 × 400 m złoto 1. miejsce 3:09,86
2022 Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene sztafeta 4 × 400 m 9. miejsce 3:02,51
sztafeta mieszana 4 × 400 m 4. miejsce 3:12,31
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium bieg na 400 m 6. miejsce 45,62
sztafeta 4 × 400 m eliminacje 3:02,95
2023 I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[16] Polska Chorzów bieg na 400 m 12. miejsce 45,95
Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt bieg na 400 m eliminacje 46,53
sztafeta mieszana 4 × 400 m 8. miejsce 3:15,49

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Skarb kibica. Igrzyska Olimpijskie Tokio 2020. „Przegląd Sportowy”, 2021-07-22. Ringier Axel Springer Polska. 
  2. Olympic Games Tokyo 2020, Athletics, 4 × 400m Relay Mixed, Final, Results [online], olympics.com [zarchiwizowane z adresu 2021-08-01] (ang.).
  3. a b Karol Zalewski: Powtórzyć to kiedyś na igrzyskach [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-30] (pol.).
  4. MEJ w Tallinie: Sztafety na medal [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-30] (pol.).
  5. Janusz Rozum, MŚJ: Zalewski bardzo blisko brązu [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-30] (pol.).
  6. Janusz Rozum, MŚJ: sztafety 4x100m czwarte [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-30] (pol.).
  7. Janusz Rozum, MŚJ: srebro sztafety 4x400 juniorów [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-30] (pol.).
  8. Maciej Jałoszyński, MME: złoty Zalewski, srebrna Kołeczek [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-30] (pol.).
  9. Maciej Jałoszyński, MME: medalowe sztafety i Sobera [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-30] (pol.).
  10. MŚ w Moskwie: srebro Włodarczyk, Majewski szósty [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-30] (pol.).
  11. MŚ w Moskwie: finały bez polskich sztafet [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-30] (pol.).
  12. European Athletics Indoor Championships Prague, Czech Republic 2015, 4x400m Relay Men – Final Results. european-athletics.org. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  13. Maciej Jałoszyński, MME 2015: złoty Zalewski, trzy medale pań [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2015-07-12] (pol.).
  14. Men > 4x400 [online], AthleRecords [dostęp 2018-03-07] (ang.).
  15. M.P. z 2021 r. poz. 1023.
  16. Zawody były częścią igrzysk europejskich.
  17. a b c d Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.domtel-sport.pl [dostęp 2020-04-12] (pol.).
  18. Szybki początek sezonu młodych sprinterów [online], pzla.pl [dostęp 2013-04-28] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]