Karol Radziszewski

Karol Radziszewski
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1980
Białystok

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo performance

Epoka

sztuka współczesna

Nagrody

Paszporty Polityki 2009

Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Karol Radziszewski (ur. 10 stycznia 1980 w Białymstoku) – polski artysta malarz, performer, autor fotografii i filmów wideo, a także projektów interdyscyplinarnych oraz murali. Publicysta, redaktor naczelny i wydawca magazynu DIK Fagazine.

Laureat Paszportu „Polityki” w 2009 roku w dziedzinie sztuk wizualnych.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Karol Radziszewski urodził się 10 stycznia 1980 roku w Białymstoku. Absolwent III Liceum Ogólnokształcącego w Białymstoku i Wydziału Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie – dyplom u prof. Jarosława Modzelewskiego, prof. Mirosława Duchowskiego i prof. Grzegorza Kowalskiego.

Dwukrotny stypendysta Ministra Kultury (2002, 2006), laureat nagrody 5, 10 i dalej im. Marcina Kołodyńskiego w 2006 roku i głównej nagrody III edycji konkursu Samsung Art Master. Otrzymał Paszport „Polityki” w kategorii sztuki wizualne za rok 2009[1].

Karol Radziszewski, Syren, 2017, mural, Warszawa

Brał udział w wielu wystawach zbiorowych. Ma na swoim koncie również prezentacje indywidualne. Najważniejsze to wystawa Pedały prezentowana w prywatnym mieszkaniu w Warszawie, Biuro w Zachęcie[2] oraz Dom – Blok – Ulica w warszawskiej Galerii Program. Wybór jego polaroidowych fotografii z cyklu Lubiewo stanowi ilustrację czwartego, złotego wydania powieści Michała Witkowskiego Lubiewo[3][4].

Razem z Piotrem Kopikiem i Ivo Nikiciem założyli w 2001 roku latającą Galerię szu szu – galerię prowadzoną przez samych artystów[5].

Wspólnie z Tosią Sobolewską tworzył duet Ute & Endi[6]. W 2005 roku Radziszewski założył magazyn DIK Fagazine[7], poświęconego sztuce queer.

W listopadzie 2015 roku założył Queer Archives Institute – organizację o charakterze non-profit, prowadzoną przez artystów, zajmującą się badaniami, gromadzeniem, digitalizacją, prezentacją, wystawą, analizą i artystyczną interpretacją queerowych archiwów, ze szczególnym uwzględnieniem Europy Środkowej i Wschodniej[8][9].

Mieszka i pracuje w Warszawie.

Wybrane wystawy[edytuj | edytuj kod]

Wystawy indywidualne:

2022 Mity, BWA Warszawa, Warszawa[10]QAI/GB-NGM, Bonington Gallery, Nottingham[11]
2019/2020 Potęga sekretów, Centrum Sztuki Współczesnej, U-jazdowski, Warszawa[12][13][14].

Queer Archives Institute, Schwules Museum, Berlin[9][15]

2011 Backstage, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków[16][17].
2008 DIK Fagazine/Pissing Chapel, White Cubicle Toilet Gallery, Londyn; Dla Natalii LL (z grupą Sędzia Główny), Galeria 86, Łódź; Koledzy (z Kubą Dąbrowskim), Galeria ZPAF i S-ka, Kraków.
2007 Man, it must be great, Ha-Midrasza Galeria, Tel Awiw-Jafa; Zawsze chciałem, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa[18]; Struktura faktu artystycznego, Galeria BWA, Zielona Góra; UFO, Galeria Program, Warszawa; Warszawa, Stacja Metro Marymont, Warszawa.
2006 Kompozycja 1, PGR ART/Kolonia Artystów, Gdańsk; Lubiewo, Galeria BWA Studio, Wrocław; Spróbuj tego, Galeria Pies, Poznań; Lubiewo, Galeria Obok ZPAF, Warszawa; B16, Galeria ZOO, Warszawa.
2005 Pedały, mieszkanie prywatne, Warszawa; Biuro, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa[2];
2004 DOM – BLOK – ULICA, Galeria Program, Warszawa; Ufam Tobie, Galeria ZOO, Warszawa; Kolekcja prywatna, Galeria Kuluary, Warszawa
2003 Uniform, TR Warszawa, Warszawa.
2002 Co właściwie sprawia, że nasze mieszkania są tak odmienne, tak pociągające?, Galeria Zakręt, Warszawa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sztuki wizualne 2009: Karol Radziszewski. [w:] Paszporty Polityki 2010 [on-line]. S.P. Polityka, 12 stycznia 2010. [dostęp 2011-04-14].
  2. ↑ a b Karol Radziszewski „Biuro”. culture.pl. [dostęp 2024-02-05]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2007-02-12)]. (pol.).
  3. ↑ Marta Sinior: Fotopolis.pl: Karol Radziszewski „Lubiewo”. 2006-09-05. [dostęp 2010-12-06].
  4. ↑ Marta Sinior: Fotopolis.pl: „Lubiewo” Karola Radziszewskiego w BWA. fotopolis.pl, 2006-12-04. [dostęp 2010-12-06]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2016-03-17)].
  5. ↑ SZU SZU = Kopik & Nikić & Radziszewski [online], sklep.sztukawizualna.org [dostęp 2021-03-09] (pol.).
  6. ↑ Karol Radziszewski [online], bgsw.pl [dostęp 2021-03-03].
  7. ↑ DIK Fagazine [online], www.dikfagazine.com [dostęp 2021-01-04].
  8. ↑ Queer Archives Institute [online], queerarchivesinstitute.org [dostęp 2021-01-04].
  9. ↑ a b Tomasz Basiuk, Karol Radziszewski: Queer Archives Institute at Berlin’s Gay Museum [online], ARTMargins, 27 września 2019 [dostęp 2021-01-04] (ang.).
  10. ↑ Nagrody Fundacji Sztuki Polskiej przyznane! Czym w tym roku zachwyciła młoda sztuka w Polsce? [online], Poptown, 3 października 2022 [dostęp 2023-10-20] (pol.).
  11. ↑ Karol Radziszewski: QAI/GB-NGM - Visit Nottinghamshire [online], www.visit-nottinghamshire.co.uk [dostęp 2023-10-20].
  12. ↑ Karol Radziszewski – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski [online], – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski [dostęp 2020-03-18].
  13. ↑ Centrum Sztuki Współczesnej [online], Loft & Design [dostęp 2020-03-18] (pol.).
  14. ↑ Vogue Polska, Karol Radziszewski: Cały ten queer [online], Vogue Polska, 15 listopada 2019 [dostęp 2020-03-18] (pol.).
  15. ↑ Karol Radziszewski: Queer Archives Institute – SMU [online] [dostęp 2021-01-04] (ang.).
  16. ↑ Wystawa. Karol Radziszewski – Backstage. [w:] Bunkier Sztuki [on-line]. [dostęp 2011-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-02)].
  17. ↑ Marta Lisok. „Backstage” Karola Radziszewskiego.. „Dwutygodnik”. # 54/2011, 2011-04-16. red. nacz. Tomasz Cyz. Narodowy Instytut Audiowizualny. 
  18. ↑ Zawsze chciałem. u-jazdowski.pl. [dostęp 2024-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-09)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Radziszewski&oldid=73221876”