Karol Kostecki

Karol Kazimierz Kostecki
"Kostek"
Kapitan Kapitan
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1917
Stanisławów

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1998
Wrocław

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa
Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość

Jednostki

79 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca plutonu, dowódca kompanii, p.o. komendanta Rejonu I

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
kampania wrześniowa,
działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce

Późniejsza praca

nauczyciel

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Krzyż Armii Krajowej Medal Wojska Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Karol Kazimierz Kostecki ps. „Kostek”, (ur. 27 lutego 1917 w Stanisławowie, zm. 14 stycznia 1998 we Wrocławiu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty, uczestnik kampanii wrześniowej 1939, kurier Komendy Głównej ZWZ-AK, żołnierz AK, kontynuował działalność w Zrzeszeniu „Wolność i Niezawisłość”, represjonowany w czasach komunistycznych, nauczyciel, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową był żołnierzem, dowódcą plutonu w 79 pułku piechoty, 20 Dywizji Piechoty, Armii Modlin. Walczył w obronie Polski we wrześniu 1939 po ataku Niemiec hitlerowskich na Polskę. Uczestniczył w bitwie pod Mławą. We wrześniu 1939 został ranny. Od lutego 1940 działał w konspiracji niepodległościowej. Walczył w obronie ludności i ziem polskich przed nacjonalistami z UPA. Był dowódcą kompanii „Narol”, wchodzącej w skład batalionu mjr. Wilhelma Szczepankiewicza „Drugaka” z Obwodu Tomaszów Lubelski w Inspektoracie Rejonowym Zamość.

Dnia 21 maja 1944 o godzinie 3.00 UPA zaatakowała Narol w sile około 1000 ludzi. Kostek dowodził całością sił obrony, tj. kompanią narolską i kompanią "Godziemby". Dzięki jego osobistej odwadze i umiejętnemu kierowaniu walką AK wyparła UPA z miejscowości i ruszyła w pościg za jej jednostkami. Po porażce pod Narolem UPA próbowała jeszcze atakować 4 czerwca ale również bez powodzenia. Zdecydowana obrona Narola i okolic uniemożliwiła UPA uderzenie na Tomaszów Lubelski (o ile taki plan był kiedykolwiek brany przez Ukraińców pod uwagę ponieważ bezpośrednim celem ataku na Narol było otworzenie korytarza na Puszczę Solską i podzielenie polskiej obrony na dwie części. Za obronę Narola został odznaczony Krzyżem Walecznych[1][2][3].

Karol Kostecki bronił ludności przed niemiecką akcją pacyfikacyjną. Jego oddział brał udział w akcji „Burza” i wyzwalaniu Bełżca (m.in. unieszkodliwiając niemiecki czołg) oraz Tomaszowa Lubelskiego[4]. Zagrożony aresztowaniem po wkroczeniu na ziemie polskie Sowietów, pozostał w konspiracji.

W nocy z 13 na 14 listopada 1945 oddział pod dowództwem Karola Kosteckiego ps. „Kostek” , liczący 40 żołnierzy, uwolnił z więzienia UB 70 osób oraz unieszkodliwił przy pomocy piatów i ognia broni maszynowej placówkę tomaszowskiego UB. Solidarność i sprzeciw ludności powiatu tomaszowskiego wobec władzy komunistycznej był tak duży, że UB nigdy nie udało się ustalić pełnej listy żołnierzy, którzy brali udział w akcji. W więzieniu UB, miejscu kaźni nazywanym „Smoczą Jamą”, przetrzymywani i mordowani byli przeciwnicy komunizmu, głównie żołnierze Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich[5][6]. Grzegorz Wincenty Wolańczyk tak wspominał uwolnienie z więzienia UB w Tomaszowie Lubelskim przez oddział „Kostka”: „Tego, co przeżyłem w momencie uwolnienia z rąk UB, nie da się opisać. To tak, jakby się uciekło katu spod topora”[7].

Kostecki dwukrotnie został odznaczony Krzyżem Walecznych i Krzyżem Virtuti Militari V klasy. W styczniu 1947 został ujęty przez służby komunistyczne i skazany na sześciokrotną karę śmierci. Zamieniono ją następnie na mocy amnestii na 15 lat więzienia. Zwolniony został 9 listopada 1956. Zamieszkał we Wrocławiu. Pracował jako nauczyciel. W wolnej Polsce został awansowany do stopnia kapitana w 1990. Zmarł 14 stycznia 1998 we Wrocławiu i został pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M. Argasiński „Konspiracja w powiecie lubaczowskim 1939-1947”
  2. Dariusz Iwaneczko: Przypadek czy przeznaczenie? Karol Kazimierz Kostecki Kostek (1917–1998). Rzeszów: Instytut Pamięci Narodowej, 2013, s. 76-77. ISBN 978-83-7629-587-9.
  3. Jerzy Markiewicz: Partyzancki kraj. Wydawnictwo Lubelskie, 1980, s. 342. ISBN 83-222-0306-3.
  4. Dariusz Iwaneczko: Przypadek czy przeznaczenie? Karol Kazimierz Kostecki Kostek (1917–1998). Wydawnictwo: Instytut Pamięci Narodowej, IPN, Rzeszów 2013, str. 84-85, ISBN 978-83-7629-587-9
  5. Izba Pamięci Terroru Komunistycznego w Tomaszowie. roztoczewita.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-28)].. [dostęp 2014-03-14]
  6. Dariusz Iwaneczko: Przypadek czy przeznaczenie? Karol Kazimierz Kostecki Kostek (1917–1998). Rzeszów: Instytut Pamięci Narodowej, 2013, s. 140. ISBN 978-83-7629-587-9.
  7. Dariusz Iwaneczko: Przypadek czy przeznaczenie? Karol Kazimierz Kostecki Kostek (1917–1998). Wydawnictwo: Instytut Pamięci Narodowej, IPN, Rzeszów 2013, str. 142, ISBN 978-83-7629-587-9
  8. Wyszukiwarka grobów we Wrocławiu

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]