Kantiemir Bałagow

Kantiemir Bałagow
Prawdziwe imię i nazwisko

Кантемир Артурович Балагов

Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1991
Nalczyk

Zawód

reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

od 2014

Kantiemir Arturowicz Bałagow, ros. Кантемир Артурович Балагов (ur. 28 lipca 1991 w Nalczyku) – rosyjski reżyser i scenarzysta filmowy. Uczeń Aleksandra Sokurowa. W swojej twórczości, z zaskakującą jak na swój wiek dojrzałością, ukazuje istotne wydarzenia z dziejów najnowszych Rosji z perspektywy klaustrofobicznie osamotnionych i straumatyzowanych bohaterów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Kabardo-Bałkarii na północnym Kaukazie w rodzinie niezwiązanej z branżą filmową. Jego matka uczy chemii i biologii w miejscowej szkole, gdzie jest również dyrektorem. Ojciec jest lokalnym przedsiębiorcą.

Bałagow początkowo studiował ekonomię w Stawropolu. Jego pasją była fotografia, nakręcił też z przyjaciółmi amatorski serial internetowy. Rozpoczął trzyletnie studia na założonym przez reżysera Aleksandra Sokurowa Wydziale Filmowym na Kabardyjsko-Bałkarskim Uniwersytecie Państwowym im. Ch.M. Bierbiekowa w Nalczyku[1]. Tam właśnie, pod jego kierunkiem, nakręcił swoje trzy pierwsze filmy krótkometrażowe.

Jego pełnometrażowy debiut Bliskość (2017) miał swoją premierę w sekcji "Un Certain Regard" na 70. MFF w Cannes, gdzie zdobył Nagrodę FIPRESCI[2]. Obraz ukazywał mozaikę narodowościową żyjącą na Kaukazie w czasie trwającej w latach 90. XX w. wojny w Czeczenii. Sytuację tę poznajemy przez pryzmat żydowskiej rodziny. Musi ona stawić czoła niespodziewanemu wydarzeniu, które wstrząsa całą lokalną diasporą.

Nagroda FIPRESCI przypadła Bałagowowi ponownie w udziale już dwa lata później, gdy prezentował na 72. MFF w Cannes swój kolejny film Wysoka dziewczyna (2019), inspirowany reportażem białoruskiej noblistki Swiatłany Aleksijewicz Wojna nie ma w sobie nic z kobiety[3]. Obraz opisywał rodzące się uczucie pomiędzy dwiema kobietami w zrujnowanym przez wojnę Leningradzie. Film przyniósł młodemu twórcy nagrodę za najlepszą reżyserię w sekcji "Un Certain Regard"[4]. Stał się także oficjalnym kandydatem Rosji do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Chociaż znalazł się na skróconej liście dziesięciu pretendentów do nominacji w tej kategorii, ostatecznie jej nie otrzymał.

Bałagow zasiadał w jury sekcji "Un Certain Regard" na 71. MFF w Cannes (2018)[5].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Reżyser[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

Filmy krótkometrażowe[edytuj | edytuj kod]

  • 2014: Pierwszy ja (Первый я)
  • 2015: Andriucha (Андрюха)
  • 2015: Jeszcze młody (Молодой ещё)[6][7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kantemir Balagov at IFFR. IFFR. [dostęp 2020-01-28]. (ang.).
  2. ↑ Leo Barraclough: Filmmaker Kantemir Balagov Talks About His Drama ‘Beanpole’. Variety, 2019-08-19. [dostęp 2020-01-28]. (ang.).
  3. ↑ Owen Myers: The film director polarising Russian audiences. The Face, 2020-01-06. [dostęp 2020-01-28]. (ang.).
  4. ↑ Piotr Grylak, Wojna nie ma w sobie nic z człowieka. „Wysoka dziewczyna” – recenzja [online], arytmia.eu, 20 października 2019 [dostęp 2020-01-26] (pol.).
  5. ↑ Kate Erbland: Cannes 2018: Ali Abbasi’s Off-Kilter Fairy Tale ‘Border’ Wins Un Certain Regard Prize. IndieWire, 2018-05-18. [dostęp 2020-01-28]. (ang.).
  6. ↑ Kantemir Balagov. IMDb. [dostęp 2020-01-28]. (ang.).
  7. ↑ Kantemir Balagov. Filmweb. [dostęp 2020-01-28]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kantiemir_Bałagow&oldid=65474055”