Kamienica przy ulicy Odrzańskiej 1 we Wrocławiu

Kamienica przy ulicy Odrzańskiej
Silberner Helmet
Symbol zabytku nr rej. A/1510/253 z 30.12.1970[1]
Ilustracja
Kamienica przy ulicy Odrzańskiej 1
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Adres

ul. Odrzańska 1

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

barok

Kondygnacje

cztery

Rozpoczęcie budowy

lata 80. XVII wieku

Ważniejsze przebudowy

XIX w., 1968–1973

Pierwszy właściciel

Martin Maximilian von Knobelsdorf

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Odrzańskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Odrzańskiej”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Odrzańskiej”
Ziemia51°06′41,18″N 17°01′52,14″E/51,111440 17,031150

Kamienica przy ulicy Odrzańskiej – zabytkowa barokowa kamienica, znajdująca się przy ulicy Odrzańskiej 1 we Wrocławiu[a].

Historia kamienicy[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy murowany budynek został wzniesiony jeszcze w okresie późnego średniowiecza[2]. Z tego okresu zachował się gotycki ostrołuczny portal znajdujący się w sieni budynku[3]. Około 1760 roku budynek został gruntownie przebudowany[2]. Powstała wówczas trzypiętrowa, jednotraktowa kamienica o sześcioosiowej fasadzie[2]. W osi fasady umieszczono w połaci dachowej lukarnę otoczoną edykułą. Mansardowy dach z dwoma oknami połaciowymi został oddzielony od niższej kondygnacji wydatnym gzymsem przerwanym w osi fasady[2]. Okna na I i II piętrze wieńczą naczółki w formie prostych odcinków gzymsu; dodatkowo nad oknami drugiej kondygnacji umieszczono skromną dekorację rzeźbiarską[2]. W boniowanej części parterowej, asymetrycznie, po prawej stronie, umieszczono portal. Z obu stron otworu wejściowego znajdowały się wolutowe konsole podtrzymujące gzymsy, na których opierało się koszowe nadproże ozdobione w kluczu motywem akantu[2].

Od 1875 roku kamienica wraz z kamienicą przy Rynku 58 "Pod Złota Palmą" należała do Leopolda Kny'ego profesora zwyczajnego, botanika, specjalisty w dziedzinie grzybów i roślin zarodnikowych[4]. W 1899 r. Leopold Priebatsch wraz z bratem Juliusem odkupili od profesora Leopolda Kny obie kamienicę[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W "Atlasie architektury Wrocławia" mylnie przypisano kamienicy nr 2 i określono ją jako klasycystyczną[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. a b c d e f g Brzezowski 2005 ↓, s. 240.
  3. Eysymontt 2011 ↓, s. 265.
  4. a b Rafał Werszler. Dzieje rodziny Priebatschów, znanych księgarzy i wydawców. „Kwartalnik Historii Żydów”, 2018. Żydowski Instytut Wydawniczy. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]