Kalwaria Lubawska na Świętej Górze

Kalwaria Lubawska na Świętej Górze
Symbol zabytku nr rej. A/5973/1-6 z 30.07.2015[1]
Ilustracja
jedna z kaplic
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Lubawka

Położenie na mapie Lubawki
Mapa konturowa Lubawki, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kalwaria Lubawska na Świętej Górze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kalwaria Lubawska na Świętej Górze”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kalwaria Lubawska na Świętej Górze”
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego
Mapa konturowa powiatu kamiennogórskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kalwaria Lubawska na Świętej Górze”
Położenie na mapie gminy Lubawka
Mapa konturowa gminy Lubawka, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kalwaria Lubawska na Świętej Górze”
Ziemia50°42′17,8″N 16°00′33,9″E/50,704944 16,009417
Multimedia w Wikimedia Commons

Kalwaria Lubawska na Świętej Górze – zespół 6 kaplic oraz Drogi Krzyżowej znajdujących się na Świętej Górze w Lubawce.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych w Górach Kruczych na Świętej Górze.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kapliczki zostały wzniesione na przełomie XVIII/XIX w., obecne pochodzą z przełomu XIX/XX w. i świadczą o charakterze katolickiej pobożności ludowej. Jej wynikiem był wysyp na Śląsku założeń kalwaryjnych. Jest to miejsce, którego tradycje pątnicze sięgają XVIII w.[2] W latach 1845–1846 ustawiono stacje Drogi Krzyżowej.

  • kaplica św. Anny – z poł. XIX w. Była wielokrotnie przebudowywana za sprawą zmian kolejnych właścicieli wzgórza.
  • kaplica Ostatniej Wieczerzy – z 1892 r.
  • kaplica Koronowania Chrystusa – z poł. XIX w.
  • kaplica Matki Boskiej Bolesnej – z 1866 r.
  • kaplica Grobu Pańskiego – z poł. XIX w.
  • kaplica Zmartwychwstania – z 1902 r.

Ostatnią restaurację przeprowadzono w latach 1959–1968[3]. Całość obiektu popada w ruinę. Kapliczki są pozbawione okien i drzwi, w niektórych zachowały się resztki polichromii ściennych oraz nieliczne uszkodzone figury.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, red. M. Staffa: t. 9 – Góry Kamienne, Wrocław 1996.
  • Elżbieta Deptuła, Andrzej Grzelak, Czesław Margas, Lidia Sarnecka, Henryk Szoka, Lubawka monografia historyczna miasta, Lubawka 1991.
  • Radosław Gliński, Agnieszka Patała, Krajobraz kulturowy gminy Lubawka, Wrocław 2017.
  • Schematyzm Archidiecezji Wrocławskiej, Wrocław 1979.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2018-06-30].
  2. ↑ Radosław Gliński, Agnieszka Patała, Krajobraz kulturowy gminy Lubawka, Wrocław 2017, s. 149.
  3. ↑ Schematyzm Archidiecezji Wrocławskiej, Wrocław 1979, s. 195.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Parafie dekanatu Kamienna Góra Zachód
Kalwarie na ziemiach polskich
Powstałe w latach 1600–1795
Powstałe w latach 1796–1945
Powstałe po 1945

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kalwaria_Lubawska_na_Świętej_Górze&oldid=68915625”