Kłosek

Budowa kłoska: 1 – plewa, 2 – plewka dolna, 3 – ość plewki, 4 – plewka górna, 6 – pręciki

Kłosek (łac. spicula, ang. spikelet) – kwiatostan charakterystyczny dla traw, okryty od zewnątrz dwiema plewami, obejmujący jeden lub więcej (najczęściej 2–6) kwiatów, z których każdy znajduje się w okrywie łuskowatych plewek. Kłoski nie występują pojedynczo, lecz wchodzą w skład innych kwiatostanów złożonych – kłosów, gron i wiech[1][2].

Schemat kłoska dwukwiatowego: 1 – plewa, 2 – plewka dolna, 3 – ość plewki, 4 – plewka górna, 5 – łuszczka, 6 – pręciki, 7 – słupek

Kłoski mogą być drobne (np. u mietlic) lub osiągać do kilku cm długości (np. u owsa). Widoczne są jako zbite, kulistawe lub częściej w różnym stopniu wydłużone części składowe kwiatostanów złożonych[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 377. ISBN 83-214-1305-6.
  2. Marian Falkowski (red.): Trawy polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1982, s. 25-29. ISBN 83-09-00593-8.
  3. Grau, Kremer, Moseler, rambold, Triebel: Trawy. Warszawa: GeoCenter, s. 20. ISBN 83-7129-701-7.