Juwenaliusz (Masłowski)
| Jewgienij Masłowski | |
| Biskup riazański i szacki | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 stycznia 1878 |
| Data śmierci | 24/25 października 1937 |
| Arcybiskup riazański | |
| Okres sprawowania | 1928–1937 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne | 10 lutego 1901 |
| Diakonat | 25 lutego 1901 |
| Prezbiterat | 3 czerwca 1902 |
| Chirotonia biskupia | 24 sierpnia 1914 |
| Data konsekracji | 24 sierpnia 1914 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| |||||
Juwenaliusz, imię świeckie Jewgienij Aleksandrowicz Masłowski[1] (ur. 3 stycznia?/15 stycznia 1878 w Liwnach, zm. w nocy z 24 na 25 października 1937) – rosyjski biskup prawosławny, czczony w latach 2000–2013 jako święty nowomęczennik[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył gimnazjum w Orle, a następnie Kazańską Akademię Duchowną (dyplom w 1908). Jako student II roku złożył wieczyste śluby mnisze przed rektorem akademii, biskupem czystopolskim Antonim; miało to miejsce 10 lutego 1901. 25 lutego tego samego roku został wyświęcony na hierodiakona. 3 czerwca 1902 arcybiskup kazański i swijaski Dymitr udzielił mu święceń kapłańskich. W roku następnym hieromnich Juwenaliusz został zaliczony w skład rosyjskiej misji prawosławnej w Persji. W 1904 powierzono mu stanowisko wykładowcy w seminarium duchownym w Pskowie[1]. W 1906 otrzymał godność ihumena i został przełożonym monasteru Trzech Świętych Hierarchów (Przemienienia Pańskiego) Eleazara Pskowskiego. Cztery lata później został przeniesiony do monasteru św. Jerzego w Nowogrodzie, ponownie jako przełożony, otrzymując równocześnie godność archimandryty[1].
24 sierpnia 1914 miała miejsce jego chirotonia na biskupa kaszyrskiego, wikariusza eparchii tulskiej i bielowskiej. W obrzędzie jako główny konsekrator wziął udział metropolita petersburski Włodzimierz[3]. W 1917 został ordynariuszem tejże eparchii[1]. Brał udział w Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1917–1918. W 1923 otrzymał godność arcybiskupią. Bezskutecznie przeciwstawiał się konfiskacie majątku Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w 1922 i towarzyszącym jej aktom wandalizmu. W 1922 został aresztowany w Tule; w 1923 przeniesiony na katedrę kurską i obojańską. Od 1924, po kolejnym aresztowaniu i oskarżeniu o „agitację antyradziecką”, przebywał w łagrze urządzonym w dawnym Monasterze Sołowieckim[3]. W warunkach obozowych podjął pracę nad opracowaniem jednolitego rytu Świętej Liturgii z udziałem biskupa, zbierając informacje o obyczajach lokalnych związanych z nabożeństwami odprawianymi przez hierarchów i starając się stworzyć jednolity wzór takich nabożeństw (w okresie jego uwięzienia na Sołowkach przebywało kilkuset kapłanów i 25 biskupów prawosławnych). Rękopis pracy biskupa Juwenaliusza został zniszczony w 1935[3].
W 1928, dzięki wstawiennictwu locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego, metropolity Sergiusza, został zwolniony z więzienia, mianowany biskupem riazańskim i zaliczony w skład Tymczasowego Synodu Patriarszego. Juwenaliusz nie podzielał jednak stanowiska Sergiusza w sprawie lojalnego stosunku Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego do władz radzieckich i związał się z Cerkwią katakumbową, formalnie pozostając w episkopacie Cerkwi rosyjskiej. Pomagał osobom, które zbiegły z więzień NKWD, publicznie krytykował ustrój ZSRR i odprawiał nabożeństwa żałobne za duszę cara Mikołaja II[3]. 22 stycznia 1936 został aresztowany w Riazaniu i po kilkumiesięcznym pobycie w więzieniu trafił do podobozów Sibłagu, następnie do więzienia w Tomsku. W październiku 1937 został rozstrzelany.
W 1992 został kanonizowany jako jeden z Soboru Świętych Riazańskich, zaś w 2000 dodatkowo zaliczony do Soboru Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich[3]. W 2013 jego imię nie pojawiło się w kalendarzu liturgicznym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na bieżący rok. Fakt ten nie został skomentowany przez przedstawicieli Patriarchatu Moskiewskiego odpowiedzialnych za kanonizacje i kult świętych[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Иувеналий (Масловский). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
- ↑ a b О причинах первого в истории удаления имен из официального месяцеслова можно только догадываться
- ↑ a b c d e Соловецкий святой XX века. новомученики, cвященноисповедники, преподобномученики, преподобно- исповедники и мученики Соловков