Jules Tannery
Jules Tannery (ur. 24 marca 1848 w Mantes-sur-Seine, zm. 11 grudnia 1910 w Paryżu) – francuski matematyk, profesor École Normale Supérieure oraz Uniwersytetu Paryskiego.
Jego bratem był matematyk Paul Tannery, zaś jednym z jego uczniów Jacques Hadamard. Należał do grona francuskich uczonych i filozofów (wśród których byli Émile Boutroux, Henri Poincaré, Pierre Duhem, czy Gaston Milhaud) rozwijających w końcu XIX wieku teorię nauki i krytykę nauki. Badacze ci kwestionowali konieczność, obiektywność i pewność poznania naukowego, a więc „jedyny dogmat pozytywizmu”[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W. Tatarkiewicz, Historia filozofii. Tom trzeci. Filozofia XIX wieku i współczesna. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988, s. 132–134.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Jules Tannery w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000120248853
- VIAF: 44360171
- LCCN: n84805635
- GND: 117201030
- LIBRIS: khwzvmq35lchc0r
- BnF: 12282928s
- SUDOC: 031655122
- SBN: NAPV106713
- NKC: mub2011636502
- NTA: 142533289
- BIBSYS: 90541161
- Open Library: OL2413547A
- PLWABN: 9810691638705606
- NUKAT: n2004036213
- J9U: 987007271912705171
- PTBNP: 843577
- CONOR: 10664547
- WorldCat: lccn-n84805635
Identyfikatory zewnętrzne: