Johann Leonhard Hug
Johann Leonhard Hug (ur. 1 czerwca 1765 w Konstancji, zm. 11 marca 1846 we Fryburgu Bryzgowijskim) – katolicki duchowny, niemiecki biblista, krytyk tekstu Nowego Testamentu.
Życie[edytuj | edytuj kod]
Był synem ślusarza, od 1775 do 1781 roku uczył się w gimnazjum w Konstancji. W latach 1781-1783 studiował filozofię w liceum w Konstancji. W 1783 roku zaczął studiować teologię na Uniwersytecie we Fryburgu, w latach 1788-1789 uczęszczał do seminarium duchownego w Meersburgu. W 1789 roku otrzymał święcenia kapłańskie w katedrze w Konstancji[1].
W 1791 roku zaproponowano mu katedrę języków orientalnych i Starego Testamentu we Fryburgu. W 1793 roku uzyskał doktorat na Wydziale Teologicznym w owym mieście.
Hug w 1827 roku został członkiem kapituły katedralnej we Fryburgu, od 1843 roku był dziekanem.
Johann Martin Augustin Scholz był jego uczniem.
Rękopisy biblijne[edytuj | edytuj kod]
W 1809 roku przeglądał Kodeks Watykański w Paryżu. Owocem jego pracy jest: "De antiquitate codicis Vaticani commentatio"[2]. Hug nie widział jednak potrzeby, by tekst kodeksu został na nowo skolacjonowany, bo nie oceniał wysoko jego tekstu[3]. Nisko oceniał wszystkie rękopisy przekazujące tekst aleksandryjski. Uważał, że aleksandryjska recenzja powstała w połowie III wieku i polegała na oczyszczeniu "dzikiego" tekstu, podobnego do tekstu Kodeksu Bezy. W wyniku tej recenzji usunięte zostały interpolacje, ponadto dokonano pewnych gramatycznych udoskonaleń. Jako przykład rękopisów przekazujących tekst aleksandryjski podawał: Kodeks Watykański, Kodeks Efrema, Kodeks Regius, 46, ponadto cytaty patrystyczne z pism Atanazego oraz Cyryla Aleksandryjskiego[4][5]. W Listach Pawła do recenzji hezychiańskiej zaliczał A B C 40[6].
Do recenzji dokonanej przez Lucjana zaliczał rękopisy E F G H S V, moskiewskie lekcjonarze, przekład gocki oraz cerkiewnosłowiański[6]. Do recenzji dokonanej przez Orygenesa zaliczał rękopisy A K M 42 106 114 116, cytaty Teodoreta i Chryzostoma[6].
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- Die mosaische Geschichte des Menschen, Frankfurt 1793;
- Die Ursprünge der menschlichen Erkenntnis, Basel 1796;
- Die Erfindung der Buchstabenschrift : ihr Zustand und frühester Gebrauch im Alterthum : mit Hinsicht auf die neuesten Untersuchungen über den Homer, Ulm 1801;
- Einleitung in die Schriften des Neuen Testaments, 2 Te., 1808 (18472);
- De antiquitate Codicis Vaticani commentatio, Freiburg: Herder 1810;
- Untersuchungen über den Mythos der berühmtern Völker der alten welt Vorzüglich der Griechen; dessen entstehen, veränderungen und innhalt, Freiburg 1812 (18232);
- Das hohe Lied einer noch unversuchten Deutung, 1813;
- J. L. M., Schutzschr. f. seine Deutung des Hhld. u. dessen weitere Erl., Freiburg 1815;
- De conjugii christiani vinculo indissolubili commentatio exegetica, 1816;
- De Pentateuchi versione Alexandrina commentatio, 1818;
- Gutachten über das Leben Jesu v. David Friedrich Strauß (1835), 2 Te., 1840-44 (l8542)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ BBKL. [dostęp 2012-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-12)].
- ↑ J. L. Hug, De antiquitate codicis Vaticani commentatio, Freiburg 1810.
- ↑ J. L. Hug, Einleitung in die Schriften des Neuen Testaments, Stuttgart 1808.
- ↑ J. L. Hug, Einleitung in die Schriften des Neuen Testaments (Stuttgart 1808); 2 wydanie, Stuttgart-Tübingen 1847, p. 168 ff.
- ↑ John Leonard Hug, Writings of the New Testament, trans. by Daniel Guildford Wait (London 1827), p. 198 ff.
- ↑ a b c S. P. Tregelles, An Introduction to the Critical Study of the New Testament, s. 80.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gerald Müller: Johann Leonhard Hug (1765–1846). Seine Zeit, sein Leben und seine Bedeutung für die neutestamentliche Wissenschaft. Palm und Enke, Erlangen 1990, ISBN 3-7896-0185-3 (Dissertation)
- Wolfgang Müller, Hug, Johann Leonhard, w: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 10, Duncker & Humblot, Berlin 1974, s. 8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- BBKL. bautz.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-12)].
- Dzieła Huga na Internet Archive