Johann Anton Ernst von Schaffgotsche

Johann Anton Ernst von Schaffgotsche
Ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1804
Brno

Data i miejsce śmierci

31 marca 1870
Brno

Biskup pomocniczy ołomuniecki
Okres sprawowania

1839–1842

Biskup brneński
Okres sprawowania

1842–1870

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

8 września 1827

Sakra biskupia

20 października 1839

Johann Anton Ernst von Schaffgotsche (ur. 16 lutego 1804 w Brnie, zm. 31 marca 1870 tamże) – biskup pomocniczy ołomuniecki w latach 1839–1842, biskup brneński w latach 1842–1870.

Johann Anton Ernst von Schaffgotsche był najmłodszym synem Johanna Ernsta Schaffgotsche i Johanny Nepomuceny von Blümegen (bratanicy Hermanna Hannibala von Blümegen biskupa czeskobudziejowickiego w latach 1763–1774). Był bratankiem pierwszego biskupa czeskobudziejowickiego Johanna Prokopa von Schaffgotsche.

Studiował filozofię w Wiedniu, a następnie teologię w Brnie, gdzie 8 września 1827 przyjął święcenia kapłańskie. Pracował w Šternberku i Velkich Dyjákovicach (od 1829 jako administrator, od 1831 jako proboszcz). W 1837 został kanonikiem ołomunieckim bez obowiązku rezydencji. 25 marca 1838 został proboszczem kościoła św. Maurycego w Ołomuńcu. W 1839 został biskupem tytularnym Aureliopolis i biskupem pomocniczym ołomunieckim. Święcenia biskupie przyjął 20 października 1839 w Kromieryżu. W tym samym roku został dyrektorem Studium Teologicznego na Uniwersytecie w Ołomuńcu.

15 lipca 1841 cesarz Ferdynand I mianował go biskupem brneńskim. Nominacje potwierdził papież Grzegorz XVI 21 stycznia 1842. Ingres nastąpił 5 maja 1842.

W 1848 wraz z metropolitą ołomunieckim Maximilianem Josefem Sommerau-Beckh wystosował list w sprawie wolności kościoła. Powołał niższe seminarium duchowne. W latach 1859–1862 doprowadził do uregulowania granic diecezji brneńskiej i ołomunieckiej. Doszło do wymiany dekanatów Vyškov i Boskovice. Ten drugi przyłączono do diecezji brneńskiej.

W 1852 na Morawach przyjął do kościoła rzymskokatolickiego szwedzką księżniczkę Karolinę Wazę, późniejszą żonę króla Saksonii Alberta Wettyna. Dwa lata później chrzest z jego rąk przyjęła matka księżniczki, księżna Luiza Badeńska (żona księcia Gustawa Wazy).

W 1860 wygrał na loterii państwowej pół miliona złotych talarów. Całą kwotę przekazał na założone przez siebie seminarium diecezjalne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 291–293.