Joey Ramone
 | |
| Imię i nazwisko | Jeffrey Ross Hyman |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 maja 1951 |
| Data i miejsce śmierci | 15 kwietnia 2001 |
| Przyczyna śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność | |
| Wydawnictwo | |
| Zespoły | |
| Ramones | |
| Strona internetowa | |
Joey Ramone, właściwie Jeffrey Ross Hyman (ur. 19 maja 1951 w Nowym Jorku, zm. 15 kwietnia 2001 tamże) – wokalista czołowego amerykańskiego zespołu punkrockowego Ramones. Jako jedyny, obok Johnny’ego Ramone’a, pozostał w składzie tego zespołu do roku 1996, kiedy zespół zakończył działalność[1].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Jeffrey Hyman wychowywał się w Forrest Hills (nowojorska dzielnica Queens), w żydowskiej rodzinie[2]. Kiedy jego rodzice rozwiedli się na początku lat 60., zamieszkał z bratem Mitchelem (później używający pseudonimu Mickey Leigh – w czasie kariery w zespole The Rattlers) i matką Charlotte Lesher (1926–2007), która miała duży wpływ na jego zainteresowania muzyczne.
Był fanem The Beatles, The Who, The Stooges i The Ronettes. Jego idolem był Pete Townshend z The Who. W wieku 13 lat zaczął grać na perkusji. W 1974 utworzył z Johnem Cummingsem i Douglasem Colvinem zespół, w którym został perkusistą. Colvin jako pierwszy w grupie przyjął nazwisko „Ramone” (odtąd znany był już jako Dee Dee Ramone) – zainspirowany Paulem McCartneyem, który używał pseudonimu Ramone (Paul Ramon) w podróży, aby zachować anonimowość w szczytowym okresie beatlemanii[3][4]. Później przekonał pozostałych muzyków do swojego pomysłu i w ten sposób Cummings stał się Johnnym Ramone, Jeffrey Hyman Joeyem Ramone, a sam zespół przyjął nazwę The Ramones[5]. Kiedy Dee Dee, który był wokalistą zrezygnował z tej funkcji na rzecz gitary basowej, Joey zajął jego miejsce. Nowym perkusistą został dotychczasowy menedżer Tommy Erdelyi, który przyjął pseudonim Tommy Ramone[1].
W Ramones stał się współtwórcą (obok Dee Dee) większości repertuaru. W latach 80. pogorszyły się jego relacje z Johnnym, który poślubił jego dziewczynę – Lindę. Chociaż zespół pozostał razem jeszcze przez długie lata, kontakt pomiędzy nimi prawie zupełnie zanikł[6].
W 1994 w barwach Alternative Tentacles ukazała się EPka In a Family Way, którą Joey nagrał z bratem Mickeyem Leighem (jako Sibling Rivalry).
W 1999 został producentem albumu She Talks to Rainbows Ronnie Spector (ex–wokalistki The Ronetts). Tytułowy utwór z tej płyty trafił wcześniej na ostatni album Ramones ¡Adios Amigos!.
Na krótko przed śmiercią został menedżerem i producentem punkrockowej grupy The Independents[7]. Ostatnie piosenki, które zaśpiewał, to „What Do You See” i „Lying to Myself”, nagrane z zespołem Blackfire na ich płytę One Nation Under (album roku 2002 w kategorii pop/rock na Native American Music Awards)[8].
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
Joey Ramone miał 198 cm wzrostu[9]. Zmarł 15 kwietnia 2001 w nowojorskim Presbyterian Hospital, po 7-letnich zmaganiach z nowotworem układu limfatycznego. Został pochowany na cmentarzu Hillside w Lyndhurst, New Jersey[10].
Jego solowy album Don't Worry About Me (nagrany w latach 2000/2001) został wydany pośmiertnie w 2002 – promował go cover piosenki Louisa Armstronga „What a Wonderful World”.
30 listopada 2003 róg dwóch nowojorskich ulic: Drugiej (East 2nd Street) i Bowery otrzymał oficjalnie nazwę Joey Ramone Place. Jest to miejsce położone w pobliżu bloku, w którym mieszkali Joey i Dee Dee. W sąsiedztwie znajdował się także klub CBGB’s, w którym Ramones zaczynali karierę u boku m.in. Patti Smith, Television, Blondie i Talking Heads[11].
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Albumy[edytuj | edytuj kod]
- Don't Worry About Me (2002)
- Ya Know (2012)
EPki[edytuj | edytuj kod]
- In a Family Way (1994) (jako Sibling Rivalry)
- Ramones: Leathers from New York (1997) (jako The Ramones and Joey Ramone)
- Christmas Spirit...In My House (2002) (jako Joey Ramone)
Albumy z Ramones[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Huey, Steve: Joey Ramone: Biography. AllMusic. (ang.).
- ↑ Powers, Ann: „Joey Ramone, Punk’s Influential Yelper, Dies at 49". The New York Times (16.04.2001). (ang.).
- ↑ Monte A Melnick, Frank Meyer, On The Road with the Ramones, London: Sanctuary, 2003, s. 32, ISBN 1-86074-514-8, OCLC 52829337.
- ↑ Christopher Sandford, McCartney, London: Century, 2006, s. 32, ISBN 1-84413-602-7, OCLC 63386224.
- ↑ Interview with Marky Ramone. PunkBands.com. (30.11.1999). [dostęp 2009-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-03-19)]. (ang.).
- ↑ Young, Charles M: Johnny’s Last Stand. Rolling Stone (16.09.2004). [dostęp 2009-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-03)]. (ang.).
- ↑ Independents Band Bio. www.theindependents.net. [dostęp 2009-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-24)]. (ang.).
- ↑ Blackfire News. www.blackfire.net. [dostęp 2009-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-21)]. (ang.).
- ↑ Joey Ramone. Biography. imdb.com. [dostęp 2020-11-01].
- ↑ Sometimes the Grave Is a Fine and Public Place. The New York Times (28.03.2004).
- ↑ Joey Ramone Place. www.officialramones.com. [dostęp 2009-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-09)]. (ang.).