Joanna Mucha

Ten artykuł dotyczy działaczki politycznej i ekonomistki. Zobacz też: Joanna Mucha – prawniczka.

Joanna Mucha

Joanna Mucha (2023)
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1976 Płońsk
Minister sportu i turystyki
Okres	od 18 listopada 2011 do 27 listopada 2013
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Adam Giersz
Następca	Andrzej Biernat
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Joanna Mucha (ur. 12 kwietnia 1976 w Płońsku) – polska działaczka polityczna i ekonomistka, posłanka na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji, w latach 2011–2013 minister sportu i turystyki, od 2023 wiceminister edukacji w randze sekretarza stanu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 2001 ukończyła studia na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, a w 2006 studia podyplomowe na tej uczelni z zakresu ekonomiki zdrowia. W 2007 na podstawie rozprawy Racjonalizacja publicznej służby zdrowia w Polsce poprzez system dopłat pacjentów do usług medycznych uzyskała na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim stopień doktora nauk ekonomicznych^[1]. Od czasu ukończenia studiów pracowała jako nauczycielka akademicka.

Była działaczką Unii Wolności^[2]. W 2003 wstąpiła do Platformy Obywatelskiej. Współtworzyła i koordynowała projekt „Akademia Janusza Palikota”. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskała mandat poselski z listy PO, otrzymując w okręgu lubelskim 21 028 głosów^[3].

W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję (z wynikiem 45 568 głosów)^[4]. 18 listopada 2011 prezydent Bronisław Komorowski powołał ją na urząd ministra sportu i turystyki w drugim rządzie Donalda Tuska^[5]. 27 listopada 2013 została odwołana z tego stanowiska^[6].

W 2015 została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 43 459 głosów^[7]. W Sejmie VIII kadencji została członkinią Komisji Finansów Publicznych, pracowała też w Komisji Nadzwyczajnej do spraw deregulacji (2016–2017)^[8]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie ubiegała się z listy Koalicji Europejskiej jako reprezentantka PO o mandat posła do PE w okręgu obejmującym województwo lubelskie^[9]. W wyborach w tym samym roku utrzymała natomiast mandat posłanki na Sejm, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej i otrzymując 57 577 głosów^[10].

W grudniu 2019 ogłosiła swój start na funkcję przewodniczącego Platformy Obywatelskiej w styczniu 2020^[11][12][13]. W styczniu 2020 zrezygnowała ze startu, udzielając poparcia Borysowi Budce^[14][15]. W styczniu 2021 ogłosiła przejście z PO i KO do ruchu Polska 2050^[16].

W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję z ramienia koalicji Trzecia Droga (zdobywając 32 563 głosy)^[17]. Po tych wyborach odmówiła następnie objęcia mandatu w Parlamencie Europejskim, który zwolnił Krzysztof Hetman^[18]. W grudniu 2023 została powołana na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki^[19] (od stycznia 2024 jako sekretarz stanu w wydzielonym Ministerstwie Edukacji Narodowej).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest córką Bernarda i Barbary. Joanna Mucha jest rozwiedziona. Ma dwóch synów: Stanisława i Krzysztofa. W 2017 nakładem W.A.B. ukazała się jej książka Wszystko się stało^[20].

Wyniki wyborcze[edytuj | edytuj kod]

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2007		Platforma Obywatelska	Sejm VI kadencji	nr 6	21 028 (4,19%)[3]
2011			Sejm VII kadencji		45 568 (9,90%)[4]
2015			Sejm VIII kadencji		43 459 (8,91%)[7]
2019		Koalicja Europejska	Parlament Europejski IX kadencji	nr 8	70 341 (10,37%)[9]
2019		Koalicja Obywatelska	Sejm IX kadencji	nr 6	57 577 (10,18%)[10]
2023		Trzecia Droga	Sejm X kadencji		32 563 (5,02%)[17]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2021-01-20].
• Dr Joanna Mucha, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-06-02] .^{[martwy link]}