Jesse Lauriston Livermore

Jesse Livermore

Boy Plunger, The Wolf of Wall Street, The Great Bear of Wall Street

Jesse z żoną (1940)
Pełne imię i nazwisko	Jesse Lauriston Livermore
Data i miejsce urodzenia	26 lipca 1877 Acton
Data i miejsce śmierci	28 listopada 1940 Nowy Jork
Przyczyna śmierci	samobójstwo
Zawód, zajęcie	gracz giełdowy
Małżeństwo	Nettie Jordan (1900–1917) Dorothea "Dorothy" Wendt (1918–1932) Harriet Metz Noble (1933–1940)

Jesse Lauriston Livermore (ur. 26 lipca 1877 w Acton, zm. 28 listopada 1940 w Nowym Jorku) – amerykański gracz giełdowy.

Kilkakrotnie zdobywał i przegrywał wielomilionowe fortuny. Wsławił się tym, że dzięki krótkiej sprzedaży zarobił, gdy wszyscy tracili: podczas krachów w 1907 (3 mln $) i 1929 roku (100 mln $).

Życie[edytuj | edytuj kod]

Ojciec chciał, by był farmerem, ale Jesse uciekł do Bostonu w wieku 15 lat. Zaczął pracę jako pomocnik zmieniający notowania giełdowe na tablicy w firmie maklerskiej. Po pracy obstawiał ruchy akcji w punktach bukmacherskich (bucket shops). Już w wieku 15 lat zarobił równowartość dzisiejszych 20.000 $. Gdy po kilku latach sukcesów coraz częściej był uznawany za persona non grata w takich placówkach, przeniósł się do Nowego Jorku i zaczął grać na prawdziwej giełdzie.

Jedną z jego zasad stało się dokupowanie akcji, gdy szły we właściwym kierunku oraz szybkie ograniczanie strat. Gdy nie przestrzegał własnych zasad, tracił zgromadzony majątek. Swoją strategię przedstawił w dwóch książkach: Reminiscences of a Stock Operator (wydana pod nazwiskiem jej redaktora Edwina Lefevre'a, 1923) i How to Trade in Stocks: The Livermore Formula for Combining Time Element and Price (1940).

Podczas paniki w 1907 roku wyczuł, że istnieje brak kapitału na zakup akcji, brak kredytu i przewidział ostry spadek cen. Potem 90% 3-milionowej fortuny stracił na handlu bawełną. Około 1912 roku miał 1 mln $ długów, ogłosił upadłość, ale odbił się od dna podczas pierwszej wojny światowej, gdy akcje szły w górę, i późniejszej zapaści.

W tych najlepszych dla niego latach miał szereg rezydencji na całym świecie z pełną służbą, zestaw limuzyn, jacht ze stalowym kadłubem na podróże do Europy. Około 1917 roku poślubił piękną showgirl Dorothy Wendt (druga z trzech żon).

Zarabiał dalej podczas hossy lat 20. i krachu roku 1929. Stracił kolejną fortunę w latach 30., być może na handlu cukrem. W 1934 roku znów był bankrutem. 28 listopada 1940 roku zastrzelił się w szatni hotelu Sherry Netherland na Manhattanie. W liście pożegnalnym napisał, że jest zmęczony ciągłą walką. Od lat cierpiał na depresję. W tym momencie posiadał aktywa pieniężne oraz nienaruszalne fundusze powiernicze o wartości 5 milionów dolarów^[1].

Książki[edytuj | edytuj kod]

"Wspomnienia gracza giełdowego. Wydanie z komentarzem", Edvin Lefevre, wyd. Linia, 2011, tłum. Marcin Mrowiec, Michał Karpiński (oryg. Reminiscences of a Stock Operator)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]