Jerzy Weyman

Jerzy Maria Weyman
ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1955
Toruń

Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

29 stycznia 1981[1]

Profesura

3 czerwca 2013

Nauczyciel akademicki, profesor
Strona internetowa

Jerzy Maria Weyman (ur. 29 kwietnia 1955 w Toruniu)[2]polski matematyk, profesor nauk matematycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1973 zdobył brązowy medal w Międzynarodowej Olimpiadzie Matematycznej w Moskwie[3]. Absolwent IV Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Toruniu. Jako uczeń tej szkoły zdobył brązowy medal na międzynarodowej olimpiadzie matematycznej w Moskwie w 1973[4]. Ukończył studia matematyczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1977 roku, a swoją karierę naukową rozpoczął w Instytucie Matematycznym PAN. Doktorat uzyskał w 1980 roku w Brandeis University, USA, na podstawie pracy Schur functors and resolutions of minors (Funktory Schura i rezolwenty minorów) napisanej pod kierunkiem Davida A. Buchsbauma (ucznia Samuela Eilenberga). Zawodowo związany z uczelniami Northeastern University w Bostonie (Massachusetts, USA), gdzie pracował przez 28 lat oraz z University of Connecticut (USA). W 2013 decyzją prezydenta RP Bronisława Komorowskiego otrzymał tytuł naukowy profesora[5].

Jerzy Weyman jest wybitnym ekspertem w różnych dziedzinach algebry. Zakres tych dziedzin jest bardzo szeroki, od algebry przemiennej i geometrii algebraicznej, poprzez algebrę homologiczną i teorię reprezentacji grup reduktywnych, po teorię reprezentacji kołczanów i teorię algebr klastrowych. Do najważniejszych jego osiągnięć należy zaliczyć m.in. badania nad teorią kompleksów Shura, geometryczną teorią desingularyzacji rozmaitości, a także rezolwent wolnych kompleksów, badania nad teorią kołczanów i teorią niezmienników.

Jest autorem ponad stu prac naukowych, wypromował szesnastu doktorów nauk.

Obecnie, na Wydziale Matematyki i Informatyki UJ w Krakowie, profesor Weyman realizuje grant Applications of Lie algebras to Commutative Algebra w ramach programu Polskie Powroty prowadzonego przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej (NAWA) oraz granty Narodowego Centrum Nauki: Badania w algebrze przemiennej i teorii reprezentacji (MAESTRO 11)[6] i Struktura D-modułów ekwiwariantnych (OPUS 15)[7].

Nagrody i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

W 1982 otrzymał Nagrodę Polskiego Towarzystwa Matematycznego dla Młodych Matematyków, a w 1984 roku został (wraz z P. Pragaczem) laureatem Nagrody im. Kazimierza Kuratowskiego[8]. W roku 2011 otrzymał Humboldt Research Prize, a w 2015 odebrał Medal im. Wacława Sierpińskiego przyznawany przez Uniwersytet Warszawski i Polskie Towarzystwo Matematyczne[9][10], a w 2020 otrzymał Nagrodę im. Stefana Banacha za cykl prac z algebry dotyczących teorii syzygii oraz teorii półniezmienników reprezentacji kołczanów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Weyman, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-01-29].[martwy link]
  2. Bio
  3. Jerzy Weyman. imo-official.org. [dostęp 2023-05-12]. (ang.).
  4. Nasi na olimpiadzie
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 czerwca 2013 r. nr 115-6-13 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2013 r. poz. 593).
  6. Badania w algebrze przemiennej i teorii reprezentacji
  7. Struktura D-modułów ekwiwariantnych
  8. Jerzy Weyman | Polskie Towarzystwo Matematyczne [online], www.ptm.org.pl [dostęp 2023-09-13].
  9. Medal Sierpińskiego | MIMUW [online], www.mimuw.edu.pl [dostęp 2023-09-02].
  10. Medal i Wykład im. Wacława Sierpińskiego | Polskie Towarzystwo Matematyczne [online], www.ptm.org.pl [dostęp 2023-09-02].