Jerzy Rembowski
 | |
 ułan | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 kwietnia 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 16 października 1958 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1915–1919 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | geodeta, urzędnik państwowy |
| Odznaczenia | |
 | |
Jerzy Rembowski (ur. 13 kwietnia 1887 w Działoszynie, zm. 16 października 1958 w Sieradzu) – żołnierz Legionu Puławskiego i Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i kampanii wrześniowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie sędziego Tadeusza i Florentyny z d. Kiełczewska[1]. Absolwent gimnazjum we Lwowie i Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Darmstadt. Działał w drużynach strzeleckich. Od stycznia 1915 w Legionie Puławskim, żołnierz 1 szwadronu kawalerii w którym walczył podczas I wojny światowej.
„Odznaczył się podczas walk odwrotowych w pobliży Brześcia nad Bugiem /3 IX 1915/; wysłany na czele patrolu zwiadowczego, stoczył zwycięską potyczkę z oddziałem niemieckim. W wyniku akcji wzięto do niewoli jeńców oraz zdobyto sprzęt wojenny”[1]. Za tę postawę otrzymał Order Virtuti Militari.
Ranny podczas walk, przebywał w szpitalu w Moskwie na leczeniu. Zwolniony z Legionów w lutym 1919[1]. Pracował następnie jako inżynier w Okręgu Dró Wodnych w Puławach[1]. Prowadził też własne przedsiębiorstwo geodezyjne i pracował jako urzędnik w Urzędzie Ziemskim w Piotrkowie. Brał udział w walkach podczas kampanii wrześniowej za którą został odznaczony powtórnie Orderem Virtuti Militari[1].
Zmarł w Sieradzu i tam został pochowany. Był żonaty. Nie posiadał dzieci[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5354 – 12 kwietnia 1922[2][1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Polak (red.) 1993 ↓, s. 177.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 22 czerwca 1922 roku, s. 456.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.