Jerzy Olszowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | inżynier, działacz sportowy |
| Odznaczenia | |
 | |
Jerzy Olszowski (ur. 2 kwietnia 1920 w Wilnie, zm. 7 października 2000) – polski działacz sportowy, prezes Polskiego Związku Tenisowego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był zawodnikiem, a następnie działaczem sekcji tenisowych WLKT Warszawa, AZS Kraków, KS BOS Warszawa i Legii Warszawa, prezesem Okręgowego Związku Tenisowego w Warszawie. W latach 1948-1949 był sekretarzem, w latach 1949-1951 wiceprezesem Polskiego Związku Tenisowego. Po likwidacji związku w 1951 został przewodniczącym Sekcji Tenisa przy Głównym Komitecie Kultury Fizycznej. Po reaktywacji PZT w 1957 został wiceprezesem związku, w latach 1959-1960 był jego prezesem, następnie ponownie wiceprezesem.
Z zawodu był inżynierem budownictwa, m.in. kierował budową Elektrociepłowni Siekierki[1], należał do kierownictwa budowy Kombinatu turoszowskiego[2].
W PRL był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1987 otrzymał medal Kalos Kagathos[3].
Jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 30-6-26)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Życie Częstochowy, nr z 27.12.1958
- ↑ Trybuna Robotnicza, nr z 1.09.1962
- ↑ Dziennik Polski, nr z 10.02.1987
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: OLSZOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Emanuela Cunge 40 lat tenisa polskiego 1921-1961, wyd. Warszawa 1961 (tam biogram, s. 37)